Wat een ve

Wat een verslag Ton. In den beginne was Bello een schaatsclub. Jouw verhaal doet dat begin herleven. Direct na de de start op natuurijs vol er in. Concentratie, klûnen, vollopende benen, valpartijen, in een wak rijden en aan het einde van de tocht de schade opnemen. Bebloede koppen, gebroken en/of bevroren ledematen in de kreukels liggende ruggen. Maar móói man. Met als slotconclusie van Ton: een mooie generale voor de natuurtochten die misschien komende weken verreden kunnen worden. Bello ‘s, morgen ga ik fietsen in Oldebroek. Maar het echte werk komt hopelijk volgende week. Op natuurijs. Daar waar Bello zijn ontstaan aan te danken heeft!