Vorige wee
Vorige week begon het er met het weer voor het afgelopen weekend goed uit te zien. Limburgs Mooiste (LM) lonkte. Om door deelname aan die ?klassieker? de regen en de kou van het Ardennenoffensief weg te spoelen. Om lekker te fietsen in ?Ardennenachtig?gebied
(klimmen en dalen) zonder extra shirts tegen de kou, zonder lange broeken, zonder regenjasjes, zonder regenschoenen en zonder natte en koude voeten.
De zomeragenda liet geen liefhebbers zien en dus moest ik Pia strikken. Mijn voorstel om vrijdagmorgen alvast weg te gaan, een hotelletje in Valkenburg te zoeken, daar twee nachten te verblijven en zondag terug te gaan viel in goede aarde. Mijn fietsdag op zaterdag gaf Pia de gelegenheid om in ??n van haar favoriete steden, Maastricht, rond te neuzen.
Donderdag echter kreeg ik een mailtje van Coen Berk die vroeg of er Bello-leden aan LM meededen. Hij had al lang geleden ingeschreven en het gezelschap van onze Club tijdens eerdere tochten was hem goed bevallen. Zijn plan was om vrijdagavond naar Zuid-Limburg af te reizen, daar te overnachten en zaterdag na de rit weer naar huis te gaan.
Dat resulteerde erin dat Pia en ik vrijdag als kwartiermakers fungeerden en bij Hostellerie Valkenborgh het onderkomen regelden. Vrijdagavond om 10.00 uur kwam Coen daar aan.
De start zaterdag was in Heerlen, 10 autominuten van Valkenburg en rond 9.00 uur zaten we op de fiets. Het was nog wat frisjes maar al snel kwam de zon door en konden de jasjes uit.
We reden de 150 km. versie van LM met 23 beklimmingen waaronder de Keutenberg, de Loorberg, de Camerig, de Vaalserberg, de Eyserbosweg en al die andere die het parcours met ruim 2.000 hoogtemeters de typering ?zwaar? bezorgen. Coen en ik waren aardig aan elkaar gewaagd en we hebben heerlijk ( in Veluwerijderstenue overigens ) gefietst . Niet alleen het mooie weer was daar debet aan maar ook de route die met kleine weggetjes ( soms zelfs stukjes niet geasfalteerd ) mooier is dan de Amstel Gold Race die is afgestemd op de profwielrennerij. Wat ook weer opviel was het nagenoeg ontbreken van stoplichten op het parcours. Heel bijzonder dat de organisatie er in slaagt om die te omzeilen.
Nadat Coen op onze kamer had gedouched verscheen ook Pia weer ten tonele die zich uitstekend had vermaakt. Na een kop koffie vertrok Coen naar huis en zetten Pia en ik het weekend culinair voort. Met vanmorgen nog een prachtige wandeling door het Gerendal en een bezoekje aan Slenaken en Mechelen voor de koffie en de lunch was het wat Pia en mij betreft een geslaagd ( fiets)weekend. En voor Coen waarschijnlijk ook, anders had hij zich niet aangemeld als ?aspirant lid ? van Club Bello. Waarvan akte!