Vorige wee
Vorige week kreeg ik geen inspraak bij de keuze van de te fietsen toerrit. Te laat, zo was de gemeenschappelijke mening. Dat gebeurt mij geen tweede keer dacht ik toen, dus vanmorgen al vroeg uit de veren om op tijd bij de Spar te zijn om deel te kunnen nemen aan de Bello-besluitvorming. Maar wat denk je, staan daar al 5 man klaar voor vertrek. Weer mis dacht ik. Maar nee hoor. Ik mocht niet alleen zeggen welke route ik prefereerde, er werd ook nog gevolg aan gegeven. Ik koos voor Lunteren. Niet in de laatste plaats omdat Rijck wederom aanwezig was en wij hem graag alle uithoeken van ons uitzonderlijke mooie fietsomgeving willen laten zien. Het zuiden ( Blauwe Kamer ) en het oosten ( Hoch Elten) hadden we al gehad. Vandaag was het westen aan de beurt.
Het was niet alleen warm maar ook benauwd weer. Je denkt dan in goede handen te zijn als 2 huisartsen deel uitmaken van de groep. Zeker na de desastreuze ontwikkelingen bij de vierdaagse in Nijmegen en gebaseerd op hun eigen praktijkervaringen. Rustig aan jongens. Niet al te veel inspannen. Veel drinken. Vijftigplussers en ouder lopen gevaar!
Maar na een rustige aanloop via De Hees, Schaapsallee en Lange Juffer naar de kop van de Koningsweg gingen onder aanvoering van Roel nota bene, aldra de remmen los. Arre, Rijck, Ton, Willem en Wiebe volgden en het ploegje koerste met een kruissnelheid van rond de midden dertig naar Oud Reemst. Daar werden bos en hei weer opgezocht en wezen paddestoelen met het opschrift Lunteren ons via “de paden op de lanen in” de weg naar Lunteren. Onderweg werd bij de uitkijktoren De Valeberg even gepauzeerd voor een drinkpauze en om Rijck te laten kennismaken met de fraaie omgeving. Daarna ging het met de nodige wisselingen op kop in gezwinde spoed naar Lunteren.
Op de fiets viel het nog mee maar op het terras van het restaurant waar we voor de koffie met het gebruikelijke appelgebak neerstreken brak het zweet iedereen aan alle kanten uit. De huisartsen werden bevraagd over dit verschijnsel en zorgden voor (voor ons)geruststellende verklaringen. Hittestuwing werd zo het centrale thema van het gesprek. Arre was dit fenomeen zelf gaan bestrijden door voor een fancyprijsje een rits in zijn Bello-clubshirt te laten aanbrengen zodat zijn shirt nu helemaal open kan. En daar blijken meer Bello-leden behoefte aan te hebben. Ook werd er natuurlijk nog gepraat over de onwaarschijnlijke prestaties van Floyd Landis in de Tour en de vraag in hoeverre……..En ook daar kregen we les in van Arre en Roel.
Via Ede, langs de Planken Wambuis en de Schelmseweg werd de weg naar huis ingezet. Nabij Rheden nodigde Arre ons uit voor een bakkie bij hem thuis in zijn nieuw gebouwde veranda. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd zodat we pas om ruim half twee weer in Dieren arriveerden. Met een stevige rit van ruim 90 km., een hoog gezelligheidsgehalte en veel medische wetenswaardigheden rijker, kijken we terug op een geslaagde zondagmorgen.