Beste Bello's,
Na wat ge-APP op de zaterdagavond melden zich deze zondag 5 mtb-ers en 5 'wegrenners' bij de Spar. Door een vijf te gooien bij ex-Victoria, sinds kort bekend als restaurant Princes Simone, mag ik het verslagje verzorgen. Op de wegfietsen zitten Roel, Willem, Meindert, Pieter en Arne. Bij het inrijden van het Nationaal Park Veluwezoom horen we het eerste verzoek om er gelijk maar weer mee te stoppen, een nieuwe record, de arme Meindert rijdt binnen een kilometer lek op de voorband. Het wisselen gaat nog wel redelijk snel, maar het gebruik van de peperdure 'Lenzyme' pomp zorgt voor forse vertraging, een mooie pomp qua design, maar echt pompen, nee. Ik lever mijn BBB pompje in, en omstebeurt persen we er een atmosfeer in, op een geschatte 5 a maximaal 6 ATO moet Meindert zien de koffie te halen. We lussen wat door het park en klimmen zo richting brandtoren, dan naar beneden, en linksaf aansluiten op het prachtige nieuwe betonpad dat inmiddels loopt van de enclave Imbosch naar de A50. Het heeft (o.a. Natuurmonumenten) even wat tijd gekost om m.n. de gemeente Rozendaal zover te krijgen, maar nu ligt het er dan eindelijk. Gezien de snijdende kou en de reeds opgelopen vertraging liggen de ambities vandaag niet zo hoog. We besluiten vrij simpel om langs de A50 zo snel mogelijk de warmte van de koffielocatie op te zoeken. Er wordt nog even flink gekoerst, mijn Polar tikt op een gegeven moment net de 40 kms/uur aan, en dat is te voelen. Hier kan je je vandaag nauwelijks op kleden, gewoon maar rijden en zo warm mogelijk zien te blijven. We komen netjes met z'n vijven bij Victoria aan alwaar Simone al op ons wacht. We zitten daar welgeteld 15 minuten als de mtb-ers zich bij ons voegen. Wij hebben dan de eerste koffie en het stuk gebak al op. Allerlei sub-conversaties ontstaan, waarvan die over de DOT-Zorgcombinatie zeer interessant en tot op zekere hoogte ook wel Kafkaiaans / Kafkaësk is. Dit alles naar aanleiding van mijn terloopse opmerking dat we voor zowel de mtb-ers als de wegrenners een aparte DBC moeten aanmaken voor de terugweg. ……. Als je het nog kan volgen, heel goed !
Buitengekomen zie ik dat mijn zorg dat ik vandaag ben gaan rijden met een extreem langzame leegloper nu echt een acuut probleem is geworden, de band staat plots helemaal plat. Hoe dit kan is natuurlijk raadselachtig, ik verwijder de schaamteloos tegen mijn Isaac geparkeerde MTB, en neem mijn fiets mee naar binnen. Wiel eruit, snel wisselen en enkele minuten laten (sommige beweren dat het een half uur heeft gekost) zijn we weer op weg. Het blijft allemaal heel simpel, via de kortste route zetten we Roel af in Eerbeek en Meinert bij Souria. Daarna rijden Pieter en Willem richting Dieren en doe ik nog een stukje solo. De laatste woorden die ik hoor zijn: 'Dit was echt te koud, de volgende keer ga ik gewoon weer het bos in, het gaat minder hard, maar geeft meer beschutting'. Uiteindelijk sluit ik zelf af met de Havikerwaard, dat prachtige stukje, bij dit weer bijna surrealistische landschap langs de IJssel tussen Ellecom en De Steeg. Volledige stilte heerst daar in de dichte mist, het is koud en erg mooi, de rivier stroomt traag, een enkele visser staat op een krib, wat ganzengeluiden en hier en daar een zangvogeltje in een van de vele heggen. Ik stop een paar keer voor de onvermijdelijke foto's, sta er zo ook letterlijk even bij stil waar ik ben. Dan door naar De Steeg, waar ik na exact 59 kms. voldaan van de fiets stap. Heerlijke frisse tocht, dank aan de medefietsers !!!
