Vandaag me

Vandaag met 4 bikkels door de Veluwe gesjouwd, Pieter, Coen, Rocus, Arre. (en inzender dezes) Natuurlijk was het weer erg modderig en natuurlijk zijn we uiteindelijk weer bij het chauffeurscafé beland. Thuis had ik 49 km op de teller staan. Naar aanleiding van het alsmaar omhoog staande zadel van Pieter, de koffie tijdens de stop en de discussie daarover onderweg hierbij 2 (verkorte) artikelen uit de Volkskrant van afgelopen zaterdag. Misschien dat jullie dat maar eens moeten lezen. 1. Koffiedrinken, geen ongezonde gewoonte Zes bakken per dag? Geen probleem. Slecht imago van koffie slaat om in suggestie dat het zelfs goed kan zijn. Er zijn aanwijzingen voor de beschermende werking ervan tegen diabetes type 2. Werd er niet zoveel koffie gedronken, dan zou het aantal diabetes 2-patiënten sneller de pan uitrijzen. Diabetes 2 is zo langzamerhand volksziekte nummer 1. Honderden onderzoeken zijn er verricht waaruit het eerder genoemde positieve verband blijkt. Maar koffie zat toch in het verdomhoekje? Klopt. In de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw verschenen de onderzoeksresultaten van enkele grote epidemiologische studies. Daaruit bleek een duidelijk verband tussen koffieconsumptie en een verhoogd risico van hart- en vaatziekten. In wetenschappelijke kring bestaat er nu brede consensus over dat er indertijd, met de epidemiologie nog in de kinderschoenen, onderzoeksdata verkeerd zijn geïnterpreteerd. In het verleden zijn sterfte en hart- en vaataandoeningen vaak ten onrechte aan koffiedrinken toegeschreven, terwijl het rook- en drinkgedrag de feitelijke oorzaak was. En nu blijkt dat er geen relatie is tussen koffiedrinken en harten vaatziekten. Onderzoekers baseren zich op een analyse van gezondheidsgegevens van meer dan 120 duizend mannen en vrouwen. Daarnaast zijn er de afgelopen jaren onderzoeksresultaten verschenen waaruit blijkt dat koffiedrinken het risico van hart- en vaataandoeningen zelfs dempt. Tussen koffiedrinken en kanker is geen enkel verband gevonden. Koffie werkt beschermend tegen het ontwikkelen van diabetes type2,mogelijk met tientallen procenten bij het drinken van drie tot zes koppen. Het is enigszins vergelijkbaar met alcohol. Een paar glazen wijn per dag pakt gunstig uit. Zo is het ook met koffie. Over het effect van veel koffiedrinken is niet veel bekend. Lifestyle-zaken als roken, te veel dierlijk vet eten, te weinig voedingsvezels en al dan niet veel bewegen bepalen voor een groot deel kans op diabetes2. Genen zijn ondergeschikt. Maakt de koffiezetmethode uit? Ja. In koffiebonen zitten ook vervelende stoffen, zoals cholesterol verhogende terpenen. In zogeheten kookkoffie – perculatorkoffie –, waarbij geen filter wordt gebruikt, komen die stoffen in het zetsel terecht. Ook in espressokoffie zitten relatief veel terpenen. Maar het drinken van enkele espresso’s per dag levert geen gezondheidsprobleem op. Waar komt het gunstige, beschermende effect van koffie vandaan? Dat is onbekend. In een koffie-extract zitten honderden verschillende stoffen. Cafeïne is het niet, blijkt uit onderzoek. Epidemiologen vinden geen verschil tussen cafeïnevrije en gewone koffie. Ook mineralen als magnesium en kalium niet. In koffie zitten wel meer van die radicaal wegvangende antioxidanten dan in fruit. 2. Klotenzadel Een persbericht waarop we hebben zitten wachten: ‘Revolutionair fietszadel voorkomt medische klachten.’ De juichkreet is van de Italiaanse zadelgigant Selle Royal, marktleider in Nederland. Het bedrijf komt met een nieuwe zadellijn: Ergogel. Het zadel heeft een ergonomische uitsparing voor de ‘edele delen’ en een iets wegzakkende punt. Er zijn er drie voor mannen en drie voor vrouwen. De uitsparing in de mannenzadels is dieper dan in de vrouwenzadels. ‘Ergogel-zadels houden rekening met de anatomische verschillen tussen man en vrouw’, aldus het persbericht. De ‘gezondheidszadels’ voorkomen ‘verbluffend’ veel fietsleed: ‘pijn, gevoelloosheid of een oncomfortabel gevoel in de schaamstreek’. Bij mannen voorkomen ze – als extraatje – ‘prostaat- en erectieklachten’, claimt Selle Royal. Fietsen en paardrijden zijn afklemmende sporten. Tijdens het rijden steunen beide zitbeenknobbels op het zadel, waardoor ‘alles’ daartussen onder druk van het lichaamsgewicht klem komt te zitten. Cruciale bloedvaten en zenuwbanen worden afgekneld, waardoor minder bloed – en minder zuurstof – en minder elektrische signalen richting ‘edele delen’ stromen. Voor mannen is dit lichamelijk ongemak in het laboratorium gemeten met behulp van zuurstofsensoren rondom de penis en op de gladde bovenkant. Zo lieten Duitse urologen zes jaar geleden een twintigtal jonge atleten fietsen op verschillende zadeltypes, uren achtereen, al dan niet zittend op het zadel. Uit de metingen blijkt dat de bloedtoevoer naar de penis bij smalle, langwerpige zadels – de meeste racefietsen hebben er zo een – wordt geblokkeerd: de zuurstofdruk in de eikel daalt tijdens zittend fietsen met 60 tot 80 procent. Bij smallere zadels is dat meer dan bij brede zadels; de zachtheid van de zadelvulling heeft geen invloed. Bij een ‘rokzadel’ – breed zonder voorkant – is de zuurstofblokkade maar 20 procent. Een onderzoeksinstituut in het Amerikaanse Cincinatti (Ohio), een soort TNO, heeft onderzoek gedaan bij honderd politieagenten die gemiddeld 24 uur per week stadspatrouilles rijden. Zij hebben na het fietsen een meetbaar minder gevoelige eikel. Ook melden ze een tintelend gevoel in de penis en in de rest van het schaamstreekweefsel. ’s Nachts hebben ze minder spontane erecties, in vergelijking met niet fietsende collega’s. Beknelling van bloedvaten en zenuwbanen herstelt snel. Tien minuten na het afstappen is de zuurstofaanvoer richting penis weer op het oude niveau. Er zijn de afgelopen jaren veel zadelzitstudies gedaan. Voo r impotentie is geen enkele aanwijzing. Prostaatproblemen zijn er ook niet gevonden. Desondanks worden spitse, smalle martelzadels verreweg het meest verkocht. Machogedrag, denkt een zadelimporteur: mannen en vrouwen in snelle kleding en op snelle fietsen schamen zich rot voor een suf, gezond rokzadel.