Vandaag heb ik een compenserende ATB-tocht gereden waarmee mijn afwezigheid bij de Spar vanmorgen om 9.00 uur is verklaard. Een kleine compensatie voor de tochten die ik in het winterseizoen heb moeten missen in verband met de weer- en terreinomstandigheden. En als die tocht dan ook nog start vanuit uit Eerbeek ( organiserende vereniging Last Gear ) en in je eigen achtertuin wordt verreden is de keus niet zo moeilijk.
Zo dacht ik er gisteren over omdat het vandaag toch ook nog wat zou regenen. Zou ik nog maatjes informeren? Maar om de racediscipline niet te verstoren had ik dat maar achterwege gelaten. Dat gaf mij zelf de ruimte om eventueel vanmorgen nog te switchen.
Toen ik vanmorgen uit bed stapte en bleek dat het vannacht niet had geregend en de buienradar ook uitermate vriendelijk oogde, kwam ik toch even in de verleiding om op de racefiets te stappen. Maar uiteindelijk werd het toch de ATB waarmee ik het ATB-seizoen heb afgesloten. De ATB gaat in onderhoud en vervolgens op zolder om te zomer te overleven.
Het was overigens een prachtige tocht. Je denkt dan wel bijna alle paden en weggetjes te kennen maar ik heb vanmorgen nog het nodige bijgeleerd. De tocht was prima uitgepijld met her en der de zogenaamde “” extremes “” onderweg ( hoge bulten en stevige afdalingen ) waar je overigens ook omheen kon fietsen. Ook de verzorging, een post die je op de 50 kilometer tocht die ik reed ( er waren ook nog de versies 30 en 70 kilometer ) twee keer passeerde, liet niets te wensen over. Ook fietsers met materiaalpech konden daar hulp krijgen.
In de laatste kilometer en op de laatste extreme kegelde ik in een afdaling waar zand lag nog ondersteboven en blesseerde mijn stuur mijn rechter bovenbeen. Werk aan de winkel voor Pia dus maar ik hoop dat het herstel zodanig vordert dat ik volgende week tijdens Nijmegen – Kleef – Nijmegen van de partij kan zijn.
Op de terugweg kwam ik Roel ( en nog iemand maar wie? ) op de racefiets tegen. Ook die ( en wie nog meer ? ) hadden een niet verwachte droge dag en ik hoop lekkere koffie met appelgebak ( dat heb ik moeten ontberen ) onderweg. Wie weet volgt er een verslag.
Zo dacht ik er gisteren over omdat het vandaag toch ook nog wat zou regenen. Zou ik nog maatjes informeren? Maar om de racediscipline niet te verstoren had ik dat maar achterwege gelaten. Dat gaf mij zelf de ruimte om eventueel vanmorgen nog te switchen.
Toen ik vanmorgen uit bed stapte en bleek dat het vannacht niet had geregend en de buienradar ook uitermate vriendelijk oogde, kwam ik toch even in de verleiding om op de racefiets te stappen. Maar uiteindelijk werd het toch de ATB waarmee ik het ATB-seizoen heb afgesloten. De ATB gaat in onderhoud en vervolgens op zolder om te zomer te overleven.
Het was overigens een prachtige tocht. Je denkt dan wel bijna alle paden en weggetjes te kennen maar ik heb vanmorgen nog het nodige bijgeleerd. De tocht was prima uitgepijld met her en der de zogenaamde “” extremes “” onderweg ( hoge bulten en stevige afdalingen ) waar je overigens ook omheen kon fietsen. Ook de verzorging, een post die je op de 50 kilometer tocht die ik reed ( er waren ook nog de versies 30 en 70 kilometer ) twee keer passeerde, liet niets te wensen over. Ook fietsers met materiaalpech konden daar hulp krijgen.
In de laatste kilometer en op de laatste extreme kegelde ik in een afdaling waar zand lag nog ondersteboven en blesseerde mijn stuur mijn rechter bovenbeen. Werk aan de winkel voor Pia dus maar ik hoop dat het herstel zodanig vordert dat ik volgende week tijdens Nijmegen – Kleef – Nijmegen van de partij kan zijn.
Op de terugweg kwam ik Roel ( en nog iemand maar wie? ) op de racefiets tegen. Ook die ( en wie nog meer ? ) hadden een niet verwachte droge dag en ik hoop lekkere koffie met appelgebak ( dat heb ik moeten ontberen ) onderweg. Wie weet volgt er een verslag.