Slider09
Slider08
Slider07
Slider06
Slider05
Slider04
Slider03
Slider02
Slider01
previous arrow
next arrow

Uit alle h

Uit alle hoeken en gaten kwamen jl. zaterdagmorgen 7 Club Bello-leden en 1 gastfietser naar de start van de Ronde van Vlaanderen in Ninove ( bij Meerbeke ). Bouke, samen met Gomi, had vrijdagmiddag zijn camper al vlakbij de start geparkeerd en AartB en Wiebe genoten een gastvrij B&B onderdak bij een kennis van Aart in Aardenburg. Gastfietser Coen Berk had een hotelletje in de omgeving van Ninove geregeld en AartVDB, Arre, Ferry en Roel vertrokken zaterdagmorgen vroeg gezamenlijk uit Nederland. Het mobiele telefoonverkeer raakte bijkans overbelast om elkaar in de hectiek bij de start ( 15.000 deelnemers volgens onze gastheer ) op het afgesproken tijdstip van 8.00 uur te vinden. Maar uiteindelijk lukte dat en vertrokken we tegen half negen voor, en dat gold voor ons allemaal, een eerste kennismaking met DE RONDE zoals ze die in Vlaanderen bij verkorting noemen. Deze met superlatieven overladen klassieker kennen we allemaal wel van de TV. De beelden van middeleeuwse, natgeregende en gladde kasseien, schier onneembare hellingen, valpartijen, winderige vlakten en van kou verkleumde renners staan gebrand op onze netvliezen. Dat zou wat worden. Maar zie, blijkbaar wisten de weergoden dat er een belangrijke afvaardiging van Club Bello aanwezig was en dus niks kou, niks regen, niks wind en, zo bleek na afloop, niks valpartijen. Onder een prachtig zonnetje, hoewel in het begin nog wat fris, begonnen we aan de tocht van 140 km. De gesteldheid van de wegen kennen we van LBL in de Ardennen. In Vlaanderen was het van hetzelfde laken een pak. Uitkijken en oppassen dus! Fietsend in een boven verwachting mooi landschap ( het had iets weg van Zuid-Limburg ) passeerden we na ca. 30 km. min of meer ongemerkt de Rekelberg, de eerste van de 17 die we in totaal moesten overwinnen. Iedereen bleef wel op de fiets. Maar bij de beklimming van de Wolvenberg (max. 19% ), de Paterberg (max. 20%) en de Koppenberg ( max. 22% ) lag dat even anders. Deels als gevolg van eigen (klim)beperkingen, deels omdat over andere afstappers werd ?gestruikeld?, werd het doel: fietsen boven komen, soms doorkruist. En kom dan maar weer eens op de fiets bij stijgingspercentages van rond de 20%. Maar daar waar het wel lukte om fietsend boven te komen voelde je je even de winnaar van de Ronde. Clubcultuur bij Bello is: boven wachten tot iedereen er is. Met het prachtige weer was dat geen straf. Bijkomen, jasjes uittrekken en iets eten en drinken. En kijken naar de andere deelnemers ( en vooral hun fietsjes) die het parcours bevolkten. Zelden waren dat er zoveel als tijdens deze Ronde. Inhalen en ingehaald worden hebben we als nooit tevoren ervaren. Halverwege het aantal hellingen, rond de ruim 90 km., werd aangelegd voor een koffie- en soepstop. Beide instant, dat wel, maar als je voor 4 koppen koffie en 4 koppen soep minder dan Euro 10 betaalt, overweeg je even om maar naar Belgi? te verhuizen. Verder maar weer met al die hellingen die de Ronde zo berucht maken maar die door ons als een feest werden beleefd. We verheugden ons allemaal op DE MUUR van Gerardsbergen ( max. 20%) want daar gebeurt het vaak. De prof die daar als eerste boven is heeft een grote kans de Ronde te winnen. En wie was van onze club als eerste boven op de Muur? Bouke. Helaas gold ook voor hem de clubdiscipline: boven wachten, met als gevolg dat hij het misverstand met AartB bij een ravitailleringspost niet in een overwinning kon verzilveren. Met de Bosberg als uitsmijter werd de laatste helling genomen en kort daarna, in tijd rond half vijf, passeerden we de finish. Aan de afspraak om direct na aankomst met z ?n allen een hapje te gaan eten werd uitvoering gegeven in een leuke brasserie in het centrum van Ninove. Men speelde vlot in op het verschijnen van een peloton Bello-leden in rennerstenue en Gomi als vrouwelijke representant. Het was daar goed van eten en drinken, er werd gezellig nagepraat, plannen geopperd voor volgend jaar ( De Waalse Pijl, Parijs- Roubaix ? ) waarmee deze ?superdag? ( zoals die ter plekke werd getypeerd) een mooi slot kreeg en tegen zeven uur iedereen moe maar voldaan huiswaarts, naar camper of B&B-adres toog.