Soms lopen zaken bijzonder binnen Bello. Met afbouwende Bello’s hebben we geen moeite. Ze horen erbij, punt. Aan de andere kant baalt iedere Bello als hij achteraan hangt en meent de groep op te houden. Dus zoekt de betreffende Bello andere oplossingen. En met het stijgen der jaren zal Bello daar vaker tegenaan lopen. Hoewel, het Bello lidmaatschap is niet opzegbaar.
Zo een oplossing diende zich afgelopen twee dagen aan. Waar Rijck Fred wat minder op de fiets zag, zo hadden Wiebe en ik wegens wegvallende fietstochten al eens een soort van tweedaagse geopperd. Bij het wekelijks Wiebe-Fred overleg kwamen deze lijnen bij elkaar en ging Rijck aan het werk; een doel op 100 km van Dieren (startplaats), een redelijk hotel en een goede eetgelegenheid (op het terras) in de buurt. Hardenberg bleek zo’n stek en alle vier bleken voldoende ruimte in de agenda te hebben.
Rijck bouwde twee spannende routes, niet gehinderd door enige angst voor strada bianchi (hij heeft 32 mm tubes!) zodat een zeer afwisselend parcours kon worden afgelegd. Zo bleken op de heenreis naar lunchplek Almelo zowel naast het Twentekanaal als de Zijtak Almelo van hetzelfde kanaal mooie fietspaden te liggen zodat autoluw kon worden gefietst. Daarbij werd door enkelen Almelo voor het eerst in hun leven aangedaan, gelukkig duurde het even voordat we hét plein gevonden hadden en ondertussen Almelo kon worden aanschouwd. Na de welverdiende lunch nog maar 37,5 km naar Hardenberg, om halverwege dat stuk in een enorme regenbui terecht te komen. Jasje aan, half schuilend werd doorgereden, waarna op een gegeven moment het jasje zelfs weer uit kon. De laatste kilometers bleef de lucht dreigend, hier en daar een flinke klap, maar verder droog.
Het hotel was een mini flatje met appartementjes, zodat we over twee zeer ruime kamers beschikten en per stel 10 meter uit elkaar kon worden geslapen. Naast het hotel een fijn binnen-kinder-speelparadijs en daarnaast het restaurant met een terras voor pannekoeken en bier en een terras voor het diner. Het bier was prima en het diner nog beter. Helaas was het feest om 20.30 uur echt over en splitsten oost en west zich op.
Het ontbijt was op de west-kamer gebracht zodat oost zich om 8.30 uur bij west meldde. Een keurig gedekte tafel voor vier, met een zeer royaal ontbijt. Dit nodigde Wiebe uit om de eieren te bakken. Op een stevige bodem gingen we een uur later op pad. Het Vechtdal, de Ommense bossen en de Regge werden uitgebreid bekeken om eerst na 33,24 km bij de koffie-pleisterplaats aan te komen, Hellendoorn. Zoals op de foto op de app te zien is, koffie met ijsje en een likeurtje met slagroom, plus natuurlijk een stuk gebak. Daarna door Haarle, Heeten en langs een kanaal naar Deventer. Op de Brink tussen de marktkramen de lunch om daarna de laatste etappe af te leggen naar Dieren, wel op basis van de route van Rijck zodat we ook in onze eigen omgeving nog wat extra natuurschoon te zien kregen om zo rond 4 uur ons bij Pia te melden.
Mijn Garmin gaf respectievelijk 109 en 101 km aan, met een temperatuur in Almelo oplopend tot dik boven de 30 graden. Het was dus niet alleen maar feest. Misschien hebben we hiermee echter wel een nieuwe Bello-formule ontdekt waarmee we af en toe toch nog eens met elkaar gezamenlijk kunnen fietsen waarbij ook aan de andere geneugten des levens wordt gedacht.