We vertrokken vanaf de Spar met ons zessen: Aart, Jan, Arne, Pieter, Maarten en ik. Na de chaostocht van vorige week moest er vooraf eerst goed overlegd worden. Pieter werd gevraagd om de route an te geven, maar die gaf al snel het roer uit handen. Het moest maar naar het oorspronkelijke doel van vorige week en Willem zou daar de weg naar toe weten. Zo gingen we de grijze soep in. We reden vooral op gevoel. Af en toe zagen we een bekend punt (als dat binnen 10 meter van ons vandaan stond). Gelukkig hebben we de foto's nog. De GPS-registratie geeft aan, dat we via de Lange Juffer naar Ellecom, De Steeg en Rheden zijn gereden. Vervolgens langs de IJssel naar de brug bij Westervoort en daar over de IJsseldijk naar Loo en verder naar Pannerden en de Bijland. Net voor Tuindorp raakten we in de dichte mist Maarten en Jan kwijt. Maarten vondt ons vrij snel weer terug. Jan bllek ons echter echt kwijtgreaakt te zijn. In de kroeg op de dijk konden we telefonisch contact met hem leggen en ook Jan voegde zich bij ons. Heerlijke koffie en zelfgebakken appeltaart. Maar ja, na vorige week smaakt elke andere appeltaart een stuk minder! Toch dan maar elke week in Rheden koffiedrinken?
Tot verbazing van de al aanwezige fietsers pakten wij de stamtafel alsof wij niet anders gewend waren. Gezellige pauze met verhalen over noten, de afpersers van AH en Lidl, de herfstvakantie, even niet naar Taiwan, niet lekker lopende organisaties en vraagtekens over de kou en over het al dan niet verschijnen van de zon vandaag. Om discussie over het schrijven van het verhaal te vermijden gooide ik alvast een zes. Echter de anderen stonden er op ook te willen gooien (puur om te laten zien, dat het niet zo moeilijk is om minder te gooien). Helaas was het al snel weer tijd om de kou in te duiken.Na de pauze pakte Aart de kop om over de Spijksedijk langs Spijk richting Elten te fietsen. Ook de anderen pakten een stukje kopwerk. Af en toe probeerde de zon er door te komen en dat lukt steeds beter. Net voor Elten weer bijna splitsing van de groep. Maarten, Jan en Willem wilden de Elterberg op; Aart, Pieter en Arne wilden naar huis. De laatsten kregen hun zin. In Elten ging het echter helemaal mis. Zoals we weten is het in Duitsland de gewoonte om ook met de fiets op het troittoir te rijden. Aart nam echter de beslissing net iets te laat, met als gevolg een botsing met de stoeprand en een valpartij (alleen Aart; kapot knie, kapotte broek en een licht beschadigde fiets). Gelukkig konden we weer verder. Aart liet zich niet kennen en fietste gewoon weer mee.
Na/in Elten namen we de Stokkumer Strasse, staken de A12 over en namen vervolgens het fietspad naar de Peeskesweg. Terwijl Maarten en Willem een duel om de eerste plaats uitvochten, kwam Jan eenvoudig op topsnelheid buitenom om iedereen kansloos te laten. Hereniging in Beek en vandaar via Loerbeek naar Wehl. Daar nam Pieter weer de leidersrol op zich (bekend terrein langs de Oude IJssel) en gingen we gezwind naar Doesburg. Over de brug en daarna viel het langzaam uiteen. Arne naar De Steeg, Jan naar Velp, Maarten naar Rheden en Aart en Willem naar Dieren, waar Aart naar Brummen afboog. Hoewel het bij de IJssel nog wel even mistig was, kwam de zon er steeds beter door. We hebben tenslotte een prachtige middag er na gekregen. Vanwege dat mooie weer is het verslag wat later. Appjes van Aart om te melden dat het allemaal is meegevallen met de blessure en ook opluchting van anderen. Volgende week al weer de laatste racefietsrit van het jaar. Doel zal dan Bakker in Vorden zijn.