Tien jaar
Tien jaar geleden was de 11 H (heuvelentocht) de eerste kennismaking van Frank met Club Bello en drie jaar geleden was dat voor Fred ook het geval. Beide heren waren gisteren, met zoete herinneringen aan die dag in een ver en nog wat verder verleden, ook weer van de partij. Zo ook Coen, Ruud R.en Wiebe.
Tegen acht uur arriveerden uit alle windstreken de Bello ’s op het parkeerterrein, waar voor € 1,– euro per auto de eigenaar van het weiland een mooie bijverdienste genoot. Hoewel nog bewolkt ( en dat duurde wel enige tijd ) en frisjes kondigde zich toen al prima fietsweer aan. Geen gedoe dus met regenjasjes, overschoenen, spatborden en wat al niet meer. Vlug naar de inschrijving waar het gezellig druk was en na een kop koffie gingen we rond kwart over acht van start. Met één dissonant in de gelederen, Fred verscheen namelijk ( overigens tot zijn eigen ergernis) niet in het clubshirt maar in het assos (asociaal) tricot.
We rijden de tocht al zoveel jaren dat er weinig nieuws meer over valt te vertellen. Het is een prachtige tocht over het, met de heidevelden volop in bloei staande, noordwestelijke deel van de Veluwe. Voor onze clubritten op zondagmorgen ligt dat gebied een beetje buiten bereik( denken we, zie 1).
De route, ook nu weer prima uitgepijld, voert over mooi brede wegen en ruime fietspaden. Mooie lange stukken ook, waar stevig (snoeihard) gekoerst kan worden. Op heel veel oversteekplaatsen staan vrijwilligers die het verkeer regelen en fietsers voorrang verlenen. Ook de verzorging onderweg verdient een pluim. De heuvelen zelf stellen met 350 hoogtemeters niet zoveel voor. Zeker niet voor Bello ’s die de Pyreneeën in de benen hebben. Na 60 km. kwamen we aan bij de 2e controlepost en dus eigenlijk tijd voor een bak koffie. Maar het gezelschap haalde er de neus voor op. Volgens Coen was er bij kilometer 73 een beter adres. Dat werd uiteindelijk kilometer 82 waar we op het zonnige terras van Restaurant De Boerenschuur in Vierhouten terecht kwamen. Een adres waar de koffie prima smaakte en het appelgebak met slagroom uitzonderlijk goed was. Na de koffie ging het weer volle bak verder en reden we tot onze eigen verbazing na 146 km. al om 14.00 uur door de finish.
De tellertjes gaven gemiddelden aan van om en nabij de 31 km per uur en een evenarimng van het gemiddelde van vorig jaar. Een controleberekening toonde aan dat het klopte. En met kruissnelheden van tussen de 35 en 40 kilometer per uur in de geschetste omstandigheden kan dat ook niet anders. Er was weer geleden en genoten.
Op het terras bij de finish werden de dorstige kelen gelest met pils, oud bruin en andersoortig nat, het shantykoor zong er lustig op los, de zon scheen uitbundig, Fred toonde trots zijn medaille en we constateerden dat het goed was. Bij het bord tot ziens en tot volgend jaar noteerden we in gedachten alvast de datum, 23 augustus, met een aanbeveling voor ieder die er gisteren niet bij was.
1 ) Maar voordat het zover is moeten we echt nog een keer op een zondagmorgen die kant op. Voor dat mooie gebied en dat lekkere appelgebak in de Boerenschuur in Vierhouten. Coen zorgt er met zijn geavanceerde navigatieapparatuur voor dat e.e.a. binnen de 80 á 90 km. bereikbaar wordt en de tijdlimieten van onze clubritten niet (teveel) worden verstoord.