Slider09
Slider08
Slider07
Slider06
Slider05
Slider04
Slider03
Slider02
Slider01
previous arrow
next arrow

Te gast bij Fietsclub Bello – BKB2015: Bijtende be

Geachte collega Rocus vroeg mij enkele weken geleden of ik een keer mee wilde fietsen met Club Bello in de Ardennen.
In mijn naïviteit dacht ik het om een club van hondenliefhebbers ging. Ik moet hierbij altijd denken aan de uitspraak van een goede vriend: "Ik houd erg van honden, mits goed doorbakken…". Gelukkig ging het om een regionale zeer bekende en roemruchte fietsclub (bikers dus, waarbij – volgens Rocus – de Hells Angels lieve jongetjes zijn.). Als (fiets)lid van de Zeewolder Triathlon Vereniging TVZ sprak mij dit wel aan. Met name de tussenstop in Val Dieu, het klooster waar ik vorig jaar enkele kleine hoeveelheden hectoliters bier heb gekocht.
Het toeval was dat ik rond Hemelvaartsdag in Zuid-Limburg zou zijn en dat in dezelfde periode de BKB2015 herkansing zou plaatsvinden. Kortom: een ideale gelegenheid om de sterke verhalen van Rocus in de praktijk te toetsen! Rond 9 uur zouden we elkaar in Gulpen treffen. Om 8.50 uur stond ik daar. Gelukkig was het toen al mooi weer, zodat ik ruim 20 minuten van een fris zonnetje kon genieten voordat het 7-man sterke Bello peloton in zicht kwam. Naast Rocus zag ik een aantal andere bekenden (deskundige gastgidsen Coen, Wiebe en Ferry, bij de jaarlijkse MTB DNB tocht in de omgeving van Eerbeek). Ferry had een mooi route uitgestippeld met diverse hoogtemeters. Opvallend was ook Harry met een zeer mooie techno racefiets (volgende keer graag een proefritje). We gingen snel op pad. Gelukkig gewaarschuwd door Rocus kon ik snel terugschakelen en was de eerste beklimming bij Gulpen geen probleem. Onderweg van Fred en Meindert van alles vernomen over Bello Regio Oost en West en de diverse jaarlijkse bacchanalen. Lekker rijdend door de Belgische omgeving kwam na 80 kilometer en 3,5 uur de eerste tussenstop – Banneux in zicht. We hadden toen wat kleine klimmetjes gehad. De vlaai smaakte prima! Na deze pauze zouden we de zware beklimming (de muur) bij Cornesse nemen. Op Internet had ik hierover wat gelezen en was gewaarschuwd. Opvallend was dat vrijwel het hele Bello peloton een bergverzet had: ik dus niet (leerpuntje)! Het was even zwoegen, maar wel te doen. Op naar Val Dieu! Daar aangekomen genoten we van een lekker frisse Val Dieu Blond. Het einde van de tocht kwam in zicht. In Noorbeek scheidden onze wegen en was de laatste helling (12%) naar mijn appartement geen  probleem meer.
Heren Bello: bedankt voor de mooie tocht!
Uiteindelijk resultaat: 140 km afgelegd en 2300 hoogtemeters bedwongen.