Op zondag 8 maart om 9.00u startte de Openingsrit van het Bello Raceseizoen ( of Racefietsseizoen?)
Deze rit, met de lading van een hele dag, werd gekenmerkt door de volgende elelmenten:
1. Grote opkomst
2. Matchwinnaar
3.Horeca hoogtepunt
4. Schlemiel van de dag
5. Education Permanente
6.Wankele rolvastheid hekkensluiter
7. Romeinse inspecteur
8. Goed weggekomen….
9. Anarchistieche constante: Gele kaarten
10. Intrede van de electrisch ondersteunde racefiets
Voorwaar een belevengsrijke tourtocht.
De schrijver van dit verslag neemt u mee op de golven van de emoties.
Om negen uur stonden aan de start: Aart, Arne, Arre, Ferry, Fred, Harry, Jan, Maarten, Meindert, Rijck, Ruud, Ton en Il Presidente Wiebe.
Voorwaar een grote opkomst.
Zou dit wel goed gaan?
Zou de groep bijeenblijven?
Het schiet je zomaar door je hoofd zo'n gedachte.
Onbetwistbaar matchwinnaar van de dag is Ferry.
Hij had een prachtige route uitgezet en geheim gehouden voor alle deelnemers.
Alleen Il Presidente werd vooraf geïnformeerd en kreeg de rol de hekken achterin te sluiten.
Fred die op verzoek van deze funcitonaris de kwaliteitsborging van het hekkensluiten op zich had genomen,
nam zich voor achterin bij de hekkenlsuiter te blijven.
Op de route heeft de verslaggever, die beschikt over een beperkte geografische kennis, de volgende markeringspunten van de prachtige route in zijn brein opgeslagen:
De Spar te Dieren, De Posbank, Roosendaal,
Ginkelse Heide, Otterloo, Hoenderloo,
Veluwe en tot slot Dieren.
Ergens op een zeer fraaie locatie op de Veluwe werd de koffiestop gehouden.
Prachtige locatie, fraaie plaats voor de hele groep op overdekt terras.
Vriendelijke bediening die zeker het aanzien waard werd gevonden door het merendeel uit de groep.
En het houd niet op: Voortreffelijke koffie met geweldig mooi een lekker gebak.
Je waande je in de Kleefse Konditorei waar Bello over enige weken tjdens de TKT klassieker weer zal neerstrijken.
(Waar was vandaag overigens de Bourgondishe reisleider van de TKT??)
Met een grote opkomst misten wij naast de reisleider TKT ook nog een ander prominent, levendig Bello-lid.
Hij was, meen ik, in Rome op een ongetwijfeld even culinaiere als culturele inspectie in de binnenstad om alle vernielingen te inventariseren.
We moesten het dus doen zonder noten, die toch zo gezond zijn (verklaart hij immers altijd plechtig).
Verder misten wij ook de aanwezigheid van nog twee voortrekkers van Bello.
De frequente voortrekker van een fietserspeleton was op cursus bij de Veleuwe rijders,
evenals een voortrekker van de culinaire geneugten binnen onze club.
Beiden leerden, of trachten vandaag te leren hoe zij, als kapitein aan de wal, wielrennersgroepen veilig over de wegen kunnen gaan leiden.
Met de opleiding tot WEGKAPITEIN wachten wij af wat zij binnen de Veluwerijders kunnen bewerkstelligen, en
als dat enig succes oogst, dán komt de vuurproef dit bij een groep Bello's te realiseren.
"Je moet toch van goede huize komen om…. ", denken wij allen zomaar ineens, nietwaar?
Ja ik had mij voorgenomen netjes achterin bij de hekkensluiter zijn verrichrtingen te borgen.
Geen Denken Aan!
Overal en nergens en al helemaal niet achterin was de hekkensluiter te vinden.
Het kan natuurlijk ook niet een Il Presidente die als hekkensluiter geduldig achteraan moet rijden.
We hebben er van geleerd.
Raspaardjes moet je niet knevelen, dat werkt niet.
We vergeven hem deze rol-instabiliteit met liefde.
Ik zou hem bijna vergeten onze andere grote afwezige.
Om hém toch werd de datum -heel gelukkig maar- verschoven van 1 naar 8 maart.
Immers omstreeks 1 maart bezocht hij Bello West.
Vandaag was deze Bello afwezig.
Het mooie weer heeft er wellicht aan bijgedragen dat deze omissie niet en al helemaal niet verwijtend in de gesprekken naar boven is gekomen.
De sfeer was geweldig, allen genoten we van de racefiets, de zon, de omgeving en
gelukkig had de winter niet een van de oereigenschappen van de groep kapotgevroren.
Aan het eind van de tocht splitsen zich gewoontegetrouw op verschillende momenten enkele deelnemers af.
Zij rijden daarno gericht mogelijk ieder naar hun woonplaats.
Ook dit keer.
Maar toen de stal toch nog zo'n 15 km ver was verschromplede het aanzien van de routemaster, onze de wegkapitein.
Vijf Bello's kozen hun eigen afwijkende route naar Dieren.
Gelukkig maar, het anarchisme was er weer, was er nog, en
de daarbij behorende gele kaarten werden uitgedeeld.
Maar met een scheids gekleed in gele Bello windstopper valt zo'n gele kaart weg tegen haar achtergrond.
Ze komen er op die manier weer goed mee weg, de overtreders.
Tot slot moet een treurig feit niet onvermeld blijven:
Vandaag reed voor de eerste keer 1 van de 2 electrisch ondersteunde racefietsen binnen Bello mee in de gelederen.
We zullen het er mee moeten doen met deze twee voorlijken in ons midden.
Voor ieder is het wennen en misschien ook wel stiekem dromen.
Samenvattend een geweldige rijkgvulde openingsrit.
Op naar het GBBT-loze raceseizoen van 2015!
Het is GEOPEND!