Oei, een ?

Oei, een ?aanmaning ? van Willem in de mailbox. Dus maar vlug even het toetsenbord ter hand genomen om iedereen te informeren over het ongeval van Ruud R. Overigens zijn de zeven Bello-leden die zondag voor de eerste ATB-tocht present waren bij het nieuwe vertrekpunt (De Spar) al ge?nformeerd over het ongeval. Je ziet het Willem, je kunt je niet permitteren om afwezig te zijn. Voordat je het weet loopt je een informatieachterstand op. Als een scheurtje in de heup ( want dat is het ) minder erg is dan een gebroken heup, dan is het ongeval minder ernstig dan Willem aangeeft. Maar de pijn lijkt er niet minder om te zijn. Na een lange afwezigheid tekende Ruud R. vorige week voor maar liefst 4 ATB-tochten in. De eerste daarvan was zaterdag jl., een ritje van 50 km. in Wageningen. En dus vertrok de ?vaste bezetting ? ( Aart B. en Wiebe ) in gezelschap van Ruud om 8.00 uur in die richting. We kwamen mooi vroeg aan en na de inschrijving en een bak koffie zaten we om iets over 9.00 uur op de fiets. Er werd koers gezet richting Wageningen-Hoog, en verder waren de bossen in Oosterbeek, Renkum, Heelsum, en Wolfheze in het parcours opgenomen. Een heel aardig parcours maar de bewegwijzering was niet best. Er werd herhaaldelijk door iedereen verkeerd gereden. Reden voor mij om deze kritische noot per e-mail onder de aandacht van de organiserende vereniging,TCW, te brengen. Ze gaan bekijken wat ze er aan kunnen doen. Wat al snel duidelijk werd was dat Ruud een tempootje hoger fietste dan AartB ( die overigens fietst als in zijn beste dagen ) en Wiebe. Vandaar dat we de afspraak maakten dat Ruud vooruit zou gaan en dat we elkaar aan de finish wel weer zouden treffen. Maar ja, zo?n jonge kun je eigenlijk niet alleen in het bos loslaten. Want toen wij een half uurtje na Ruud in het clubgebouw aankwamen zat hij als een dood vogeltje op de stoel. Twee kilometer voor de finish was hij op het asfalt onderuit gegaan en vol op de heup gevallen. Hij had nog wel op eigen kracht het clubhuis kunnen bereiken en zelfs zijn fiets afgespoten maar dat was het dan ook wel. Zijn van pijn vertrokken gezicht en het feit dat hij nagenoeg niet meer op zijn rechterbeen kon staan gaf aan dat hier meer aan de hand was dan een slippertje. Dus op naar de ongevallenpoli van het Rijnstate ziekenhuis in Arnhem. Daar werd onderzoek gepleegd en foto ?s genomen. Ook een injectie met een pijnstiller kwam er aan te pas. Uiteindelijk luidde de diagnose dat er niets gebroken en/of gescheurd was en de tijd moest de val helen. Raar was dat de pijn bleef. En omdat dat ook de nacht van zaterdag op zondag het geval was werd zondag nogmaals een bezoek aan het ziekenhuis gebracht waar meer foto ?s werden genomen. Daaruit bleek dat de val wel degelijk een scheurtje in de heup had veroorzaakt. Zondagmiddag ben ik nog even bij Ruud langs geweest en als hij moet bewegen ( de trap op bijvoorbeeld ) is dat zeer pijnlijk. Pijnstillers en rust ( zo ?n 6 weken ) moeten hem er weer bovenop brengen. De inschrijvingen van Ruud voor de overige ATB-tochten kunnen worden geschrapt, evenals overigens zijn skivakantie in december. Onze sterke sportvriend is tijdelijk geveld. Hoewel we daar wel eens anders over dachten blijkt hij ook een mens van vlees en bloed te zijn. Bel hem eens of breng een bezoekje. Beterschap Ruud!