Negen uu

Negen uur staan wij bij de de Spar. Wat klopt hier niet? Het is niet de Spar in Dieren, zelfs niet die in Heemstede maar – jawel: er is ook een Spar in: Wijk aan Zee. Voorts is het niet zondagochtend maar zaterdagochtend. Bellowest is aanwezig in de personen van Fred en Rijck. Die hebben namelijk ontdekt dat er wel degelijk fraaie MTB-mogelijkheden vlak bij huis zijn, en wel in het NoordHollands duinreservaat, lopende grofweg van het Noordzeekanaal tot aan Bakkum, een enorm gebied van 5300 ha waar tot 10.30 uur vrijwel overal (!) met de MTB mag worden gereden. Leve de NTFU die dit heeft afgedwongen. Wij vertrekken met een windje in de rug, passeren vriendelijk groetende en begripvolle joggers (voordeel van duidelijke regels) en genieten van het prachtige en zeer afwisselende duinlandschap. Veel bos, hellinkjes, het lijkt wel de Veluwezoom! Toch anders, want in de verte ruik je de zee. Na anderhalf uur en 15 km verder zijn we precies op tijd in Castricum aan Zee, alwaar jawel: koffie met appelgebak. Dat gebak doorstaat gemakkelijk de strenge Bellocrtiteria. Ook de lieftallige bediening is van Achterhoeks niveau. En dan: 10 km met een palharde wind tegen terug over het strand naar Wijk aan Zee. De zon is gaan schijnen, de zee ruist en de mmeeuwen krijsen. Wat is het hier mooi, maar wel zwaar fietsen, ondanks dat het nog laag water is. Hartslag tegen de 160. Extra zwaar voor Fred, die eigenwijs als altijd te weinig lucht uit zijn banden heeft laten lopen (op het strand altijd onder de 2 bar! “Moe maar voldaan” zoals het het gemiddelde Belloverslag wil, komen wij bij de auto waar de fietsen aan een Frediaanse spuitbehandeling worden blootgesteld alvorens in de auto terug naar huis te mogen. We gaan dit vaker doen: na Castricum lokken Egmond, Bergen en Schoorl. Een mooie training voor Terschelling volgende week. En zeker iets voor de rest van de club. Frances heeft al beloofd degenen die overkomen van een goede lunch te voorzien…