Nadat Piet

Nadat Pieter en ik afgelopen vrijdag al een “principe” afspraak hadden gemaakt om vandaag een oliebollentocht te gaan fietsen, komt Pieter mij stipt om 8:45u ophalen. Het regent gezellig. Op de weg wordt je er nat van maar we denken dat het in het bos wel mee zal vallen. Bij de Spar aangekomen staat Rocus al (onder het afdak!) te wachten. En jawel hoor, iets na 9 uur verschijnt Coen, met boze plannen. Hij legt iets uit over een route naar de Steeg en daarna een gele wandelroute naar Beekhuizen. Dat gaan we dus doen. En inderdaad, in het bos lijkt het minder te regenen. Pieter stuift weg, Coen er achter aan, daarna Rocus en ik probeer op adem te blijven. Het is modderig en glad in het bos, maar we nemen toch de smalle paadjes rond de Steeg. En dan komen we zoals beloofd op de “doorgaande” weg naar Beekhuizen. Pieter is ondertussen zijn eerste energie kwijt, bij de tennisbaan blijkt waarom: zijn achterrem loopt aan en het achterspatbord zit los. Het is een kleinigheid om dit alles te repareren. Tot onze verbazing worden we toch met onze modderige kleding tot de uitspanning toegelaten. We nuttigen appeltaart (Coen neemt een gezond broodje), ondanks de aanzienlijke hoeveelheden voedsel die we de afgelopen week al tot ons genomen hebben. Na de pauze krijgen we iets te zien van de geheime plannen van Rocus: hij stuift bergop naar voren en rijdt iedereen uit de wielen. In vertrouwen vertelt hij dat hij komende maanden speciaal gaat trainen om nog sneller bergop te kunnen rijden op zijn nieuwe full-carbon Koga. Dat wordt dus oppassen in de Dolomieten deze zomer. Nadat we Pieter bijna kwijt raken besluiten we gezamenlijk over de Lange Juffer huiswaarts te keren. Ondanks het miezerige weer is het een leuke tocht geweest. Nu mogen we echt oliebollen gaan eten….