Na een goede nachtrust in het 500-jaar oude Hotel Post in Mauternsdorf waren enkele Bello ’s flink voor de afgesproken ontbijttijd al aan tafel. Ze konden gelijk terecht want de uitbaatster van het hotel had haar zaakjes goed voor elkaar. Aldra volgden de andere Bello ’s en voor het eerst deze GBBT was iedereen voor de afgesproken tijd vertrekgereed, in het zonnetje wachtend op het vertreksein van de routemeester. Die had de avond van tevoren aangekondigd dat er met 110 km en 2100 hm sprake zou zijn van een gemiddelde Bello-rit. Vol goede moed gingen we dan ook op pad, uitbundig uitgezwaaid door de uitbaatster van het hotel. Na enkele kilometers echter was er wederom een probleem met de fiets van schrijver dezes. Onze onmisbare Harry rommelde er wat aan en stelde voor het probleem tijdens de koffiepauze meer definitief op te lossen.
Hoewel het weer prachtig weer was, was het toch frisjes en werden bij de bus door enkele Bello ’s mouwstukken en jasjes tevoorschijn gehaald. Prima in de aanloopfase van de 600 m lange klim naar de Tauern Pass op 1738 m maar in de laatste 8 km werd het toch zweten geblazen.
Op de top van de Tauern Pass zorgde Harry er met assistentie van Maarten voor dat de kabel van de voorderrailleur van de fiets van Wiebewerd vervangen en de koffiepauze dus niet verstoord werd door reparatiewerkzaamheden.
Een prachtige afdaling van maar liefst 1200 m over 50 km werd ingezet. Slechts onderbroken door de koffiepauze in Gasthof Rosner in Altenmarkt in Pongau. In het lommer van dit hotel smaakte de koffie uitstekend en werd het gehele assortiment aan voorradig gebak eer aan gedaan.
Na de koffie werd de daling een vervolg gegeven waarbij genoten kon worden van de zeer fraaie bergomgeving. Een feest om in te fietsen.
Maar aan dat feest kwam in Bisschofshofen abrubt een einde toen we begonnen aan een klim van 800 m naar de Dientner Sattel op een hoogte van 1380 m. Met een rustige aanloop volgden ook hier weer percentages tussen de 10 en 15 procent over een afstand van drie a vier km. De snelle Bello”s hebben er wellicht niet zo veel problemen mee, maar de bokken, van de schapen gescheiden, des te meer. Gelukkig komt ieder op zijn manier boven waar door de schapen al flink van de lunch wordt genoten. Want vandaag is het pannenkoekendag, in alle denkbare varianten gebakken door Maarten.
Het routekaartje laat zien dat er na de lunch nog zo ’n 27 km te fietsen is waarin een niet beschreven klimmetje van 350 hm voorkomt. En dat klimmetje blijkt nu net de nekslag te zijn voor een aantal Bello ‘ s want ook daar tonen de fietscomputers weer stijgingspercentages van 10-15 procent. Hier komt ook de vraag bovendrijven wat nu als gemiddeld en bovengemiddeld kan worden aangemerkt.
Op de Top ?? Col van 1029 m aangekomen is iedereen wel aan een douche en glas bier toe.
Met gezwinde spoed dalen we af naar 929 m waar Hotel Rauriserhof in Rauris op ons wacht. Ook nu weer is het verrassend wat de organisatie van de GBBT heeft uitgezocht. Prima kamers, een perfet diner begeleid door bijzondere wijnen. Bello op z’n best.
Morgenalweer de laatste fietsdag. Door onze routemeester gekenschetst als cooling down gelet op het aanatl kilometers enhoogtemeters. Nog 1 nachtje slapen en op naar de finish, Worgl in dit geval.