Rocus stak al vroeg in het voorjaar het vuurtje aan toen hij berichtte een drietal kamers te hebben gereserveerd in “ Hôtel Première Classe “ in Luik. Met de mogelijkheid om maar liefst 9 personen onder te brengen. Deze reservering was nodig om de Bello ’s de gelegenheid te bieden de jaarlijkse klassieker Luik-Bastenaken-Luik te fietsen op 10 augustus, gisteren dus.
Een vijftal bedden was snel uitverkocht. Pieter tekende in samen met zijn collega Paul, Henk sprak deze trip ook wel aan en Rocus zelf natuurlijk. Ook Meindert schreef zich ook in maar zijn deelname bleef lange tijd ongewis. Er werd geopteerd voor de 173 km. route met 2.565 hoogtemeters.
Dat vond Meindert eigenlijk teveel van het goede maar in overleg met Wiebe werd het plan beraamd om dan samen de 78 km. versie met 1.435 hm. te fietsen. Ferry was nog even in beeld om ook mee te gaan maar het bleef bij de 6 genoemden die vrijdagavond rond 19.00 uur in 2 auto ‘s uit de Gelders dreven richting Luik vertrokken. Met onderweg nog een kopje koffie langs de A 73 werd enthousiast op weg gegaan naar het “eersteklas “ hotel. De nodige sterren schitterden ons al voor de ogen. Maar dat was helemaal verkeerd gedacht. Want bij een “premiére classe” hotel hoort natuurlijk, net als bij de spoorwegen of in het theater maar één cijfer en dat is 1. In dit geval een 1-ster hotel. .
Een soort hotel dat wij ons indenken voor Oost-Europese gastarbeiders . En met de outfits waarin wij ons vertoonden konden we daar ook best voor doorgaan. De kamertjes waren ook 1-ster waardig met de asbakken nog op de wastafel, een tweepersoonsbed dat wij bij ons een twijfelaar noemen waarboven een bed op poten was gesitueerd waarbij degene die daar sliep goed moest oppassen zijn hoofd niet aan het plafond te stoten. Gelukkig hoefden we met niet meer dan 2 personen de kamer te delen. Wees blij Ferry dat je besloot niet mee te gaan.
Met enige massage van het dag- en nachtpersoneel konden onze fietsen binnen worden gestald.
Het hotel was gesitueerd op een plek waar een drankje in de avond ver moest worden gezocht. Maar uiteindelijk lukte dat bij een Chinees restaurant waar Henk er nog wat wij te peuzelen opscharrelde. Rond half twaalf doken we toch maar het bed in met de afspraak om om 7.00 uur te ontbijten.
Van het ontbijt werd ook niet al te veel verwacht maar dat viel mee. Wat ook meeviel was de prijs voor een overnachting met ontbijt, namelijk € 33,– per persoon. Top geregeld Rocus!
Tegen acht uur arriveerden wij na een autoritje van 15 km. bij de Country Hall in Luik waar die dag ruim 3.000 fietsers zich over 4 afstanden met de heuvels in de Ardennen zouden meten.
Meindert en Wiebe zwaaiden om kwart over acht hun maatjes uit. Zelf moesten ze wachten op het starttijdstip voor de 78 km., zijnde 9.00 uur. Om kwart over negen konden ook zij aan het avontuur beginnen.
De lezers van dit verhaal zijn allemaal bekend met de vervelende heuvels in de Ardennen die de benen na verloop van tijd flink gaan teisteren. De klimmetjes met uitschieters van tussen de 15 en 20 procent zijn een ware geseling voor lijf en leden. Zelfs het verstand komt onder druk te staan.
Maar niemand van ons bezweek er aan. Meindert en Wiebe hadden om half drie de rit er op zitten met een gemiddelde van 20 km. per uur. De andere 4 mannen arriveerden rond 6 uur en scoorden een gemiddelde van 22 km. per uur. Het weer was ons welgezind. Droog, wat zon en een temperatuur van even boven 20 graden. Wel veel wind, maar als je die mee hebt wordt er niet geklaagd. De één had wat meer afgezien dan de ander maar allen waren tevreden met de geleverde prestatie die werd beloond met een mooie medaille.
Met een lekker etentje bij van der Valk in Stein-Urmond werd de dag besloten en kijken we terug op een mooie LBL die het door de meerdere afstanden mogelijk maakt om te kiezen voor de afstand die het beste bij de individuele Bello past en daarmee de sociale cohesie van Club Bello bevordert.
