?Los zand?

?Los zand?. Dat is misschien wel een goede benaming voor de leden van Club Bello die op zondagen om 8.30 uur voor hun wekelijkse rondje vanuit de van der Waalslaan plegen te vertrekken; de zogenaamde ?A-groep?. Gelukkig is er onze onvolprezen website die de mogelijkheden biedt om aan te geven wat de leden van die ?als los zand aan elkaar hangende groep ? zoal hebben uitgespookt. Op z?n minst zijn leden daar nieuwsgierig naar, getuige de vraag van Willem, die na zijn trainingsrit van maar liefst 188 km. nog kans zag om daarvan verslag te doen. Als dat niet en teken van fitheid is weet ik het niet meer. Gelukkig een geruststellend verhaal. De blessure geneest voorspoedig. Maar Willem traint zo hard om het door hem gewenste niveau van de Marmotte te komen, dat voor overtraining dient te worden gevreesd. Vandaar Willem mijn advies, laten we de ?hel van Wageningen? met 150 km. wat dichterbij zoeken dan de door jouw voorgestelde 200 km. Aart B heeft laten weten ook wel mee te willen en Arre bekijkt ook nog of hij dat tochtje voor de nachtdienst kan meefietsen. Arre heeft wel een hele aparte weg gevolgd om in Tiel uit te komen. Maar toch maar weer eventjes ruim 100 km. in de benen met wat colletjes hier en daar, waaronder de Italiaanse weg, voor de zo noodzakelijke klimervaring. Nou, die Italiaanse wegen, daar weten AartB en ik van mee te praten. Met keurig mijn naam er op gekalligrafeerd hangt aan de muur een ? Attestato di partecipazione? van de ? 3e Raid Ciclistico Bellinzona – Riccione ?, getekend door Il sindaco en Il presidente. Daar word je natuurlijk wel even stil van. Nog even en Berlusconi is binnen bereik. Het was maar een klein gezelschap van, inclusief begeleiders, 20 fietsers, voornamelijk afkomstig uit het Italiaans geori?nteerde deel van Zwitserland. De begeleiding bestond verder uit een twee busjes ( ??n van de politie uit Riccione en ??n van de Gemeente Riccione; het syndicaat heeft daar haar wortels en contacten) voor de verzorging onderweg, bagagevervoer en bezemwagen. Een professionele fotograaf/filmer ( foto?s en video krijgen we thuis gestuurd ) en materiaalman maakten deel uit van het gezelschap. De hotels waar we in verbleven waren van prima kwaliteit. Vooral de overnachting en diner op een landgoed in Toscane was van uitzonderlijke klasse. De tijd om er te verblijven was altijd te kort. Meestal arriveerden we na zo?n 150 km. en 2.000 hoogtemeters, rond een uur of vijf in de middag in het hotel. Gauw een pilsje, dan in bad, fietskleding wassen, even op bed liggen of lekker buiten op het terras alvast een aperitiefje nemen ( ons hele verblijf werd begunstigd door prachtig en zonnig weer ) want om 19.00 uur werden we aan het diner verwacht met steeds, zoals in Itali? gebruikelijk, spaghetti als voorgerecht. Na het diner volgde dan een briefing in het Italiaans. De Zwitsers in ons gezelschap verstonden dat (ze spraken het ook) prima, vandaar dat het voor de twee ?hollandesi? in het Duits werd vertaald. Het vertrektijdstip de andere dag was vast om 8.30 uur. Dat betekende opstaan om 6.30 uur. Twee uur hadden we zeker nodig om ons te douchen, aan te kleden, te ontbijten en het geworstel met de bagage, eerst om alles te vinden en dan weer om alles in de tassen geperst te krijgen, want die moest om 8.00 uur buiten staan. Restte nog een half uurtje om de fiets uit de berging te halen, banden op te pompen, kettingen te smeren en in de stemming te komen. En dat was niet zo moeilijk, want daar zorgen de elke dag weer de ter begeleiding gereed staande politiemotoren wel voor. E?n van de mannen van ?Il sindaco? is een nogal hoge politiefunctionaris uit Riccione die een groot netwerk heeft in Itali?. Hij was tevens begeleider en vond zijn collega ?s in de etappeplaatsen bereid om onze groep bij aankomst en vertrek in en uit de stad te loodsen. Blauwe zwaailichten aan, rotondes afzetten, enkele keren via de vluchtstrook op de autostrada en het centrum van Florence in en uit om maar eens wat te noemen. En ik geef je de verzekering dat daarmee de start aanmerkelijk spectaculairder is dan die vanuit de v.d. Waalslaan en de stemming er direct goed in brengt. Al met al was het een fantastische reis door een prachtig landschap ( Toscane ) en een ervaring om niet te missen. Binnen Club Bello gaan er al stemmen op of we dit najaar niet eens moeten bezien of er volgend jaar niet een grotere Hollandse afvaardiging (van Club Bello) op de been kan worden gebracht. De kosten ( ? 410,– p.p. ) lijken niet al te bezwaarlijk te zijn. Komen we tijdens onze najaarsvergadering op terug dus. Ter voorbereiding op deze werkelijk prachtige 4-etappenkoers hebben Aart en ik nog de Spl?genpass gefietst zodat we al met al uitkwamen op 700 km. en 8.000 (!!! ) hoogtemeters, tijdens ons tripje (inclusief reisdagen) van 9 dagen. Tijdens T-B-T was de invloed van de Italiaanse trip nog duidelijk merkbaar en kon ik met de voorsten ( niet op kop natuurlijk; zuinig fietsen ) mee en lig ik aardig op koers met de voorbereiding op de Marmotte. Vandaag over 3 weken hebben we de eerste dag erop zitten. Afgelopen zondagmorgen was het voor mij letterlijk ?los zand ? waar ik in verzeild raakte. Ik had geboekt voor een ? Quad Power Experience? op afwisselend 200 tot 660 cc Yamaha quads, op een desolaat, met zand opgespoten, immens stuk nog te ontwikkelen industrieterrein bij de havens van Amsterdam waar al dat motorisch geweld ?gedoogd? wordt. Ruig terrein, vol met zandheuvels, kuilen, gaten, slootjes, waterplassen en wat al niet meer dat terreinrijden op deze monsters tot een fantastische ervaring maakt. Eerst een uurtje instructie en oefening en toen: rijden maar. In totaliteit zijn we zo?n 3 uur zijn we met een groepje van 8 man bezig geweest. Hoewel er hier en daar wel eens een omkiepte ( foute houding ) of in de struiken belandde ( te enthousiast ) ging het goed. Een aanrader om het ook eens te doen. Mijn dochter Elise was ook mee, maar het blijkt toch overwegend een mannensport te zijn. Ervaring in motor- of brommerrijden is mooi meegenomen. Ik had zaterdag nog maar een ATB-ritje van zo?n 40 km. als training gepakt. Maar dat helpt niet. Want een voetje aan de grond bij verliezend evenwicht op de ATB is iets dat je op een quad echt niet moet doen. Vandaag heb ik de schade van gisteren een beetje ingehaald. Een rondje Deventer van 75 km. bracht mij van het losse zand weer op de harde weg en in gewone sferen. IJs en weder diende tot zondag, 8.30 uur, vertrek uit het ?losse zand? in de van der Waalslaan.