Rond 12.30 staat er ruim 101 km op de teller. De hele rit korte mouwtjes, korte broeken, grijze lucht, droge wegen en een temperatuur die onze kleding net passend maakt (als je maar niet lang gaat stilzitten). Na de pauze gaat het tempo goed omhoog (anale parabolen in de appeltaart en monchou taart?). We rijden ruim boven de 30. In de slipstream van een groep uit Zutphen zelf boven 40 maar dat duurt gelukkig niet al te lang. Voor de pauze licht het tempo iets lager maar gemiddeld is het deze zondag zo rond de 28.7 km/u. Zowel op de weg naar de koffie als weer naar huis is de route een aaneenschakeling van prachtige bekende en minder bekende trajecten. Het koffieadres is echter volkomen bekend; ’t Hilletje. Ferry (van de route!), Maarten (als altijd veel voorop), Pieter (dan weer voor dan weer net niet), Rocus (steun en toeverlaat bij contactloos voorschieten en verrekenen van de versnaperingen) en schrijver dezes. Aanvankelijk in spannende strijd verwikkelt met Ferry over wie het verslag mag schrijven. Met beiden 3 wanen wij ons in de eerste ronde veilig maar niets blijkt minder waar. Ook in de tweede ronde is mijn 3 voldoende voor deze taak. Dat Ferry ook een volgende slag weer wint blijkt uit het feit dat de route al inzichtelijk is voordat dit verslag er is.
