In De Worm

In De Wormshoef in Lunteren waren de Bello ’s nog niet gesignaleerd dit jaar. Daar wilden Arne, August, Coen, Ferry, Maarten, Ton en Wiebe gistermorgen dan maar eens verandering in brengen. Via de Posbank, Wolfheze en …..maar zo ver zijn we niet gekomen. Nadat we de recreatieve fietsers op de fietspaden over de Posbank de nodige stuipen op het lijf hadden gejaagd, we tot de conclusie kwamen dat ze wel erg belemmerend werkten op de snelheden die de Bello-trein normaliter wil ontwikkelen, tevens het gevaar dreigde te ontstaan dat we Maarten niet om 13.00 uur thuis konden afleveren en Ferry die de fietspaden maar niks vond, vond herberaad over de route plaats bij het Kasteel in Rozendaal. Wageningen met koffie in de Hotel de Wageningse Berg werd het alternatief. Dus de Schelmseweg op richting Oosterbeek en toen (toch weer) het fietspad op naar Wolfheze en langs de snelweg naar Heelsum, vandaar naar Renkum en full-speed de Wageningse Berg op. Je kon er natuurlijk op wachten dat de bergkoningen van de Bellotoer ook nu de strijd om de bergpunten aangingen. Ton hield de wielen, na Wiebe koos ook Ferry voor wijsheid en August zette alles op alles ( zo kennen wij hem weer) om binnen voor hem aanvaardbare grenzen boven te zijn. Arne is bezig met een geheel andere race ( afvallen ) en dat laat zich blijkbaar minder goed verenigen met een strijd om de bergpunten. Heerlijk in het zonnetje op het terras van de WB liet de bediening zich zien zoals we gewend zijn. Het duurt even maar dan heb je ook wat. Lullen over spullen ( fietsen ) was ditmaal het hoofdonderwerp van gesprek met als centraal thema: de prijs/prestatieverhouding. Reputaties van fietswinkels sneuvelden en andere, soms niet verwacht, werden de hemel ingeprezen. Er was nauwelijks discussie over de terugweg nadat Arne te kennen had gegeven niets te zien in het “ gebeuk op de dijk “ en Coen zijn voorkeur voor heuvelachtig terrein in het algemeen en de Italiaanse weg in het bijzonder had kenbaar gemaakt. Op de Schelmseweg aangekomen werd een brommer als derny gebruikt en was het Bello-peloton ter hoogte van de dierentuin behoorlijk verbrokkeld. Door het negeren van een stoplicht riskeerde Ferry lijf en goed om bij de voorsten aan te sluiten en dat lukte. Zo niet Wiebe, August en Arne die de verkeersregels naleefden en toch ook bij de rotonde in Rozendaal arriveerden waar Ton reeds de weg naar huis was ingeslagen. Na de zoveelste verbrokkeling van het peloton vroeg Maarten zich in den gemoede af wat we moeten doen om dat te voorkomen. ’t Ja………Een geniale oplossing werd gevonden. Niet hijgen bij de beklimming van de Zijpenberg. Maar ja, voor een aantal betekent dat helaas ook niet trappen. Goed voor de pauzes maar niet voor het koersmodel van Bello. Het lijkt erop dat met de diversiteit in het fietsend vermogen in combinatie met de drive van de Bello ‘s verbrokkeling niet altijd kan worden voorkomen. De vraag is eerder of we het kunnen opbrengen om na verbrokkeling ook weer op elkaar te wachten en zo de eenheid in het peloton te herstellen. En tot nu toe loopt dat toch prima? Op de Posbank werden verschillende afslagen naar de respectieve huisadressen genomen. Met toch maar weer mooi ruim 80 km. en 625 hoogtemeters in een lekker zonnetje een welbestede morgen. OPROEP OM DEZE WEEK NOG MBV DE SEIZOENAGENDA OP ONZE WEBSITE IN TE SCHRIJVEN VOOR HET ‘WEEKEND OP SCHIER’ OP 28 NOVEMBER 2008 ZODAT PIETER VOORUIT KAN MET DE ORGANISATIE.