I’m movi

I’m moving on. Zondagmorgen, the liddle red rooster wekt me op tijd. Na een stevig ontbijt met de yesterday’s papers, moet ik gotta get away om op tijd te zijn bij de Spar in Dieren, want time waits for no one en ook Bello wacht niet. In sleeping city’s Velp, Rheden , De Steeg en Ellecom zijn slechts enkelen op pad walking the dog. Ik ben ruim op tijd bij ons verzamelpunt: time is on my side. Wat de belangstelling betreft is het de ene keer good times en de andere keer bad times. Dit keer waren het de bad times want alleen Wiebe kwam opdagen. Come on we gaan via Deventer around and around. Prima fietsweer daar lag het niet aan, maar tussen Apeldoorn en Deventer kleurde de hemel blue tuns to grey. Droog bleef het niet maar in Deventer streken we toch buiten neer op het terras. De serveerster, she smiled sweetly, zorgde voor de hot stuff met brown sugar. Uiteraard werd de escapade van gele truidager Floyd Landis besproken. Het was opnieuw een sad day voor de wielersport. Een play with fire voor een try a little harder van deze prodigal Mennonieten son. Op de terugweg under the board walk van Zutphen met wat tegenwind was het try a little harder. Ieder een kilometer op kop going home richting Doesburg you get your kicks on route 66. Na 108 km. was het voor vandaag it’s all over now. Met pain in my heart merkte ik bij thuiskomst dat ik onderweg het zadeltasje met inhoud verloren had. You can’t always get what you want maar morgen it’s only rock’n roll samen met the greatest rock & roll band on earth The Rolling Stones die in de Arena optreden met a bigger bang. Dat is pas echt satisfaction.