Het is maar de vraag of de nazaten van de Heinemannen zich voorlopig nog een keer wagen aan het avontuur om op zondagmorgen met de Bello ’s te gaan fietsen. Hidde, zoon van Erik, was te gast bij zijn neef Niels, zoon van Arne, en die laatste had de mannen zo ver gekregen een ritje met de Bello ’s mee te fietsen. Uit de inventarisatie van hoe dan, wie dan en wat dan, met name v.w.b. de leeftijden, leken zich geen bedreigingen voor te doen. Hoe anders zal hun beeld zijn na afloop van de rit.
En niet alleen deze jonge kerels waren te gast, ook Harry verscheen in zijn nieuwe Audi op het toneel. Fred is met vakantie, Rijck onvindbaar, mooi weer en waarschijnlijk de nieuwe auto (hoewel hij dat zelf ontkent ) hadden hem er toe gebracht om om 9.00 uur bij de Spar in Dieren zijn opwachting te maken. Verder waren Arne, Ferry, Jan, Maarten, Ton en Wiebe aanwezig, zodat we in totaal met 9 man op deze mooie, al naar de herfst geurende zondag, op pad gingen.
Het open veld kreeg de voorkeur boven de bossen en toen was snel besloten om de rit via Laren te laten verlopen. Maarten kent twee snelheden. Stilstaan of zo hard mogelijk. Dat laatste gebeurde van quitte af aan waarbij Jan zich zo nu en dan even op kop meldde om te laten zien dat hij dat ook wel kan.
Tussen Hall en Voorst kregen we voor het eerst sinds lange tijd weer eens te maken met een lekke band. Jan was het slachtoffer. Maar vele handen maken lichtwerk en alras zaten we weer op de fiets. Totdat we een scherpe brandlucht signaleerden die het gevolg was van het feit dat de remblokken van Jan niet goed op hun plek zaten. Maar ook dit euvel werd snel verholpen.
In de Voorsterklei op weg naar Deventer kwam de koers flink op gang. Alweer Maarten die op kop sleurde, vlak voor de brug overruled door Arne ( wie anders ) die er nog even een snok aan gaf. Iedereen bleef nog redelijk bij maar voor Hidde en Niels moet het elastiek hier al aan het rekken zijn geweest.
Wat zij niet wisten en voor Harry geen rol speelt, is dat na een rustige gang door Deventer alle remmen pas goed los gaan op de 13 km. dat het dorp Epse, het dorp vlak na Deventer, met Laren verbindt. Onderweg verloor Arne zijn zoon en oomzegger en redde Harry het sociale fietskarakter van Club Bello door bij Erik en Niels te blijven, later vergezeld door Arne die zag aankomen dat de drie gastfietsers anders het koffieadres voorbij zouden fietsen.
De koffie met appeltaart en/of krentewegge lieten we ons goed smaken en het vertrek van het gezelschap dat een aantal mooie oldtimers de weg opstuurde was een welkome afwisseling. Minder fraai was dat de dobbelsteen met 6 ogen schrijver dezes veroordeelde tot het schrijven van het verslag van vandaag.
Na de koffie werd het verzoek om 32km. p/u te fietsen om iedereen bij elkaar te houden door menig Bello aan de laars gelapt. Daar leent de weg tussen Lochem en Vorden zich natuurlijk ook bij uitstek voor. Met als gevolg dat de eerdere genoemde tweedeling wederom werd gerealiseerd. En als Maarten of Jan al dachten de snelste te zijn, dan werden ze wel weer afgetroefd door Ferry die zo nu en dan wel heel gemakkelijk langs kwam pedaleren.
Vanuit Vorden ging het richting Zutphen met deze keer niet zoals gebruikelijk met het vizier op Brummen maar op Bronckhorst. Want we wilden Harry en Hidde de mogelijkheid niet ontnemen om op deze mooie zondagmorgen kennis te maken met het kleinste stadje ter wereld.
Afsluitend werd op voorstel van Ferry gekozen voor het fietspad langs de IJssel. Met de wind vol op kop werd ten derde male deze dag het gezelschap opgedeeld. Met wederom een sociale rol voor Harry en Arne zorgde ervoor dat hij lid van de familie mag blijven.
Wachtend op de pont constateerden de jonge mannen dat ze Club Bello schromelijk hadden onderschat en dat ze nog veel moeten leren. Maar ook dat na enig afvalwerk en training eens de rekening zal worden vereffend.
Een mooie en gezellige rit zat erop en iedereen keerde na 90 km. en 30 gem. voor de kop, rond de klok van een tevreden huiswaarts.
En niet alleen deze jonge kerels waren te gast, ook Harry verscheen in zijn nieuwe Audi op het toneel. Fred is met vakantie, Rijck onvindbaar, mooi weer en waarschijnlijk de nieuwe auto (hoewel hij dat zelf ontkent ) hadden hem er toe gebracht om om 9.00 uur bij de Spar in Dieren zijn opwachting te maken. Verder waren Arne, Ferry, Jan, Maarten, Ton en Wiebe aanwezig, zodat we in totaal met 9 man op deze mooie, al naar de herfst geurende zondag, op pad gingen.
Het open veld kreeg de voorkeur boven de bossen en toen was snel besloten om de rit via Laren te laten verlopen. Maarten kent twee snelheden. Stilstaan of zo hard mogelijk. Dat laatste gebeurde van quitte af aan waarbij Jan zich zo nu en dan even op kop meldde om te laten zien dat hij dat ook wel kan.
Tussen Hall en Voorst kregen we voor het eerst sinds lange tijd weer eens te maken met een lekke band. Jan was het slachtoffer. Maar vele handen maken lichtwerk en alras zaten we weer op de fiets. Totdat we een scherpe brandlucht signaleerden die het gevolg was van het feit dat de remblokken van Jan niet goed op hun plek zaten. Maar ook dit euvel werd snel verholpen.
In de Voorsterklei op weg naar Deventer kwam de koers flink op gang. Alweer Maarten die op kop sleurde, vlak voor de brug overruled door Arne ( wie anders ) die er nog even een snok aan gaf. Iedereen bleef nog redelijk bij maar voor Hidde en Niels moet het elastiek hier al aan het rekken zijn geweest.
Wat zij niet wisten en voor Harry geen rol speelt, is dat na een rustige gang door Deventer alle remmen pas goed los gaan op de 13 km. dat het dorp Epse, het dorp vlak na Deventer, met Laren verbindt. Onderweg verloor Arne zijn zoon en oomzegger en redde Harry het sociale fietskarakter van Club Bello door bij Erik en Niels te blijven, later vergezeld door Arne die zag aankomen dat de drie gastfietsers anders het koffieadres voorbij zouden fietsen.
De koffie met appeltaart en/of krentewegge lieten we ons goed smaken en het vertrek van het gezelschap dat een aantal mooie oldtimers de weg opstuurde was een welkome afwisseling. Minder fraai was dat de dobbelsteen met 6 ogen schrijver dezes veroordeelde tot het schrijven van het verslag van vandaag.
Na de koffie werd het verzoek om 32km. p/u te fietsen om iedereen bij elkaar te houden door menig Bello aan de laars gelapt. Daar leent de weg tussen Lochem en Vorden zich natuurlijk ook bij uitstek voor. Met als gevolg dat de eerdere genoemde tweedeling wederom werd gerealiseerd. En als Maarten of Jan al dachten de snelste te zijn, dan werden ze wel weer afgetroefd door Ferry die zo nu en dan wel heel gemakkelijk langs kwam pedaleren.
Vanuit Vorden ging het richting Zutphen met deze keer niet zoals gebruikelijk met het vizier op Brummen maar op Bronckhorst. Want we wilden Harry en Hidde de mogelijkheid niet ontnemen om op deze mooie zondagmorgen kennis te maken met het kleinste stadje ter wereld.
Afsluitend werd op voorstel van Ferry gekozen voor het fietspad langs de IJssel. Met de wind vol op kop werd ten derde male deze dag het gezelschap opgedeeld. Met wederom een sociale rol voor Harry en Arne zorgde ervoor dat hij lid van de familie mag blijven.
Wachtend op de pont constateerden de jonge mannen dat ze Club Bello schromelijk hadden onderschat en dat ze nog veel moeten leren. Maar ook dat na enig afvalwerk en training eens de rekening zal worden vereffend.
Een mooie en gezellige rit zat erop en iedereen keerde na 90 km. en 30 gem. voor de kop, rond de klok van een tevreden huiswaarts.