Het weer om 9.00 uur op deze eerste herfstzondag was zoals het moet zijn. Mistig, nauwelijks wind en een graadje of 10 met uitzicht op zon. De vier Bello ’s die bij de Spar aan de start verschenen, Berend, Pieter, Rocus en Wiebe, hadden zich er met been- en armbedekking op gekleed. De opkomst was niet geweldig maar wel twee keer zo hoog als vorige week. Dat geeft vertrouwen voor de resterende zondagen van het zomerseizoen.
Omdat de mais weer wordt geoogst werd het wenselijk geacht de binnenwegen links te laten liggen en te kiezen voor een route waar tractoren met hun aanhangers de weg niet hebben bevuild.
Besloten werd om via Loenen naar Klarenbeek te fietsen en vandaar via Voorst en Wilp naar Deventer. Niet helemaal duidelijk werd of de koffie ook in Deventer zou worden genoten of dat zou worden doorgefietst naar Laren om daar te pauzeren. Gaande de rit werd het plan aangepast en werd na Loenen Beekbergen gerond en koers gezet naar Apeldoorn om vandaar via Twello naar Deventer te fietsen. Met Pieter en Rocus op kop waren we vlot in Apeldoorn. Daar, met ruim 10 km. recht toe recht aan voor de boeg, zette Pieter zich alleen op kop en dieselde hij met een kruissnelheid van rond de 33 km. per uur richting Deventer. De volgers vonden het prima en nestelden zich in het wiel van het voorganger.
Tot na 8 km. het plaatsnaambord Twello zich aandiende en het idee ontstond om bij Bert aan te kloppen voor de koffie. Maar ja, niet thuis. Gauw een foto gemaakt van de Bello ‘s voor het huis van Bert en die naar hem ge-appt als bewijs voor onze snode plannen. Inmiddels heeft Bert laten weten dat hij ook aan het fietsen was en Liesbeth zich bezig hield met hetgeen waar de zondag ook voor is bedoeld, namelijk kerkbezoek.
Verder dan maar, met op de brug in Deventer de beslissing om op de markt aldaar, met inmiddels 40 km. achter de rug, te pauzeren voor de koffie. Eig&Wijs was het adres waar we terecht kwamen. Prima koffie, gevarieerde lekkernijen, gezellig gekeuveld en mij opgezadeld het het verslag.
Na de koffie werd in een blijvend mistige ochtend de kortste route, via Gorssel en Zutphen, naar huis ingezet. Maar omdat de ATB-driedaagse op Schiermonnikoog weer in zicht komt komen werd het wenselijk geacht om Aart VDB, één van de vaste aanwezigen, te vragen of hij ook dit jaar weer mee gaat. Zo gezegd, zo gedaan, met een ja op de vraag en een kop koffie van vrouw Inge als toegift.
Berend, die regelmatig had geprobeerd de kop van Pieter over te nemen maar die liet zich daar niet van verdrijven, nam in Brummen afscheid terwijl de resterende drie Bello ’s in de eerste zonnestralen de slotkilometers naar huis ondernamen, ondertussen terugkijkend op een mooi ritje van 70 km.