Eén der oudste Bello-klassiekers, de 11 heuvelentocht in Epe, heeft een rijke historie.
Henk Post zette lang geleden, toen hij nog in Dieren woonde, de rit op de kaart. Henk kocht de kaartjes en wij vertrokken vanaf zijn huis aan de Imboslaan naar Epe. Het was de tijd dat we nog de langste afstand fietsen en dus vroeg uit de veren moesten. Ik herinner mij nog de keer dat het keihard regende en wij met een heel aantal Bello ’s bij Henk in de kamer beraadslaagden of we wel zouden gaan fietsen. De beslissing pakte negatief uit en een kwartiertje later lagen alle Bello ’s weer keurig in hun bedje. Het watjes-gedrag is dus van alle Bello tijden.
Toen Henk naar Uden verhuisde betekende dat niet het einde van zijn lidmaatschap van Bello en zeker niet van zijn verantwoordelijkheid als organisator van de 11H. Hij presteerde het toen ( één of meerdere keren, dat weet ik niet zo precies meer ) om ’s avonds uit Uden naar Epe te rijden, daar in de auto te overnachten om ’s morgensvroeg tijdig de kaarten te kunnen kopen. Ook bewoog hij Frank ertoe om een keer mee te fietsen. De 11 H is voor Frank het begin geweest bij Club Bello.
De 11H was ruim 10 jaar geleden ook de tocht waarin wij, dankzij zijn connectie met Rijck, voor het eerst kennis maakten met Fred. Tijdens die tocht werden de heren ingewijd in de rituelen van Bello.
Ook de herinneringen aan de 11H tocht die ik samen met Coen en Ton fietste en wij bij de finish arriveerden met een gemiddelde van 31,8 op de teller staat in mijn geheugen gegrift. Mijn gemiddelde vandaag kwam uit op 26,8 en tekent dat de tand des tijds ook aan Bello ‘s knaagt.
Deze historie en het feit dat de 11H langs hele mooie routes voert die te ver zijn voor onze clubritten op zondagmorgen, maakte dat er altijd een wel een afvaardiging van Bello ‘s op de been was te brengen. Zo niet dit jaar. Mijn oproep tot deelname aan de 11H op de Bello-site om vandaag de 11H te fietsen was aan dovemansoren gericht zo lijkt het. Geen enkele reactie. Met als gevolg dat ik het vandaag helemaal alleen moest opknappen.
Maar elk nadeel hep zijn voordeel. Want tijd vragende carpooling was niet aan de orde. Ook het gebruikelijke kopje koffie bij de start liet ik achterwege. Vandaar dat ik al om 8.45 uur onder hele gunstige weersomstandigheden kon vertrekken. Alleen fietsend, en dan weer aansluitend bij groepjes met uiteenlopende snelheden tussen de 25 en 35 km., brachten mij via de uitstekende bewegwijzering na ruim 30 km. in Vierhouten. In het aldaar ook bij de Bello ’s bekende restaurant De Vossenberg vond ik het wel tijd voor een kop koffie met appelgebak. Minder gezellig dan wanneer je in gezelschap van Bello ’s vertoeft maar je zit wel sneller weer op de fiets.
De plaatsen Nunspeet, ’t Harde, Wezep, Hattem en Heerde gleden onder de wielen door met, als het goed is in totaal 11 heuvelen. Maar met slechts 290 hm. op de teller brengen ze je niet van de wijs.
Na 92 km. kwam ik bij de finish aan waar ik de in het vooruitzicht gestelde live muziek en het bruine bier maar liet voor wat het was. Zodoende was ik om 13.30 uur weer terug in de v.d. Waalslaan, na een elfheuvelentocht die het verdient om door meerdere Bello ’s te worden gefietst.
