Eindelijk, twee jaar na instelling van de dobbelpartij om wie het tourverslag mag schrijven, mocht ik mij na twee bloedstollende werprondes de winnaar noemen. Mijn enthousiasme hierover komt niet tot uiting in de verschijningsdatum van dit verslag.
Het betreft de ronde van twee weken geleden, zondag 15 juni 2014. Aan de Spar verschijnen, ondanks vaderdag, 10 renners: Coen, Ferry, Arre, Arne, Rocus, Jan, Meindert, Pieter, gastrenner Ruud en Maarten. Het zal een kort rondje worden, want iedereen wil toch bijtijds thuiszijn. Deventer is niet werkelijk ver, maar aan de kilometers geraak je wel als je Laren als koffieplaats kiest.
Vanuit Dieren rijden we langs het kanaal naar Hall en via Voorst, de Voorsterklei en de weg langs de IJssel naar Deventer. Van enige organisatie in het peloton is geen sprake, wel wordt er goed doorgereden. Na rustig Deventer te hebben gekruisd in ZZO richting wordt in Epse de Lochemseweg gekozen die ons in de zelfde wanorde in Laren brengt. Arne tikt hier als eerste het terras aan van restaurant Witkamp. Een nieuwe ervaring, vanwege de achterblijvende gastvrijheid van de overburen. Een nieuwe ervaring is niet per definitie een positieve ervaring. De familie Witkamp lijkt niet even vroeg uit de veren te zijn gegaan als Bello, getuige de zeer matige vriesappeltaart. De koffie is wel OK.
Ton wordt gememoreerd, want staat met echtgenote aan de Noordkaap en heeft nog heel wat kilometers voor de boeg. Als we toch van de rust genieten, wordt onze non-organisatiegraad weer eens ter sprake gebracht en gespiegeld aan de discipline die Meindert en Maarten hebben ervaren in het gezelschap van de Udense fietsgroep van Frank. De aanwezige renners zijn bereid de kettingdraaimethode te beproeven op Club Bello. Hierbij wordt met tweeen naast elkaar gereden en vormt elke renner een schakeltje van een gesloten ketting. De renner linksvoor bepaalt wanneer de ketting een schakel doordraait: linksvoor wordt rechtsvoor, rechtsachter wordt linksachter en alles wat ertussen zit rouleert mee.
Zo gezegd, zo gedaan, ware het niet dat we eerst Pieter moesten bijhalen. Bij Lochem lukte dat en Pieter kan bovenstaand nog eens nalezen dat een ketting uit verbonden schakels bestaat. Ik besef dat beschreven ketting een sluitschakel nodig heeft. Op de Vordenseweg ging het kettinkje goed draaien en lagen Vorden, Baak en Steenderen spoedig achter ons. Over de dijk terug naar Doesburg en tenslotte Dieren.
Thuis stond 99,95 km op de teller, met een gemiddelde snelheid van 31,3 km/h. Een heerlijk tochtje met een nieuw element, dat naar mijn idee positief werd ontvangen. Dat ga ik vast later een keer beleven, want helaas moet ik morgen opnieuw verstek laten gaan.
Vanuit Dieren rijden we langs het kanaal naar Hall en via Voorst, de Voorsterklei en de weg langs de IJssel naar Deventer. Van enige organisatie in het peloton is geen sprake, wel wordt er goed doorgereden. Na rustig Deventer te hebben gekruisd in ZZO richting wordt in Epse de Lochemseweg gekozen die ons in de zelfde wanorde in Laren brengt. Arne tikt hier als eerste het terras aan van restaurant Witkamp. Een nieuwe ervaring, vanwege de achterblijvende gastvrijheid van de overburen. Een nieuwe ervaring is niet per definitie een positieve ervaring. De familie Witkamp lijkt niet even vroeg uit de veren te zijn gegaan als Bello, getuige de zeer matige vriesappeltaart. De koffie is wel OK.
Ton wordt gememoreerd, want staat met echtgenote aan de Noordkaap en heeft nog heel wat kilometers voor de boeg. Als we toch van de rust genieten, wordt onze non-organisatiegraad weer eens ter sprake gebracht en gespiegeld aan de discipline die Meindert en Maarten hebben ervaren in het gezelschap van de Udense fietsgroep van Frank. De aanwezige renners zijn bereid de kettingdraaimethode te beproeven op Club Bello. Hierbij wordt met tweeen naast elkaar gereden en vormt elke renner een schakeltje van een gesloten ketting. De renner linksvoor bepaalt wanneer de ketting een schakel doordraait: linksvoor wordt rechtsvoor, rechtsachter wordt linksachter en alles wat ertussen zit rouleert mee.
Zo gezegd, zo gedaan, ware het niet dat we eerst Pieter moesten bijhalen. Bij Lochem lukte dat en Pieter kan bovenstaand nog eens nalezen dat een ketting uit verbonden schakels bestaat. Ik besef dat beschreven ketting een sluitschakel nodig heeft. Op de Vordenseweg ging het kettinkje goed draaien en lagen Vorden, Baak en Steenderen spoedig achter ons. Over de dijk terug naar Doesburg en tenslotte Dieren.
Thuis stond 99,95 km op de teller, met een gemiddelde snelheid van 31,3 km/h. Een heerlijk tochtje met een nieuw element, dat naar mijn idee positief werd ontvangen. Dat ga ik vast later een keer beleven, want helaas moet ik morgen opnieuw verstek laten gaan.
Allez Bello!