De voorber
De voorbereiding van de zondagse fietstocht begint dit keer op zaterdagmiddag. Een dikke week geleden een fijne American Eagle aangeschaft, blijkt die nu al moeite te hebben met het grote blad voor (veel lawaai) en kan hij het kleine blad helemaal niet meer vinden. Laten die Amerikanen het nu ook al op fietsgebied afweten?
Gelukkig woont Ab in de buurt en bleek hij op zaterdag lekker de hele dag thuis te zijn. Dat tijdens de reparatie wordt verteld dat dat thuis zijn veroorzaakt wordt door zijn verjaring op diezelfde dag, doet mij lichtjes blozen. Zijn kwaliteiten op het gebied van fietsreparatie lijden niet onder al dat feestgedruis en na enkele minuten zit ik weer op een strak afgestelde fiets. Ab bedankt, en nog gefeliciteerd!
?s Avonds is er in huize De Vries de re?nie van de Maralp-fietsers. Dat de re?nie er eerder is dan het verslag op deze website wil toch wel iets zeggen over de hechte band die gesmeed is op de Simplon-pas. De drie Bello-leden Bouke, Meeuwis en ondergetekende alsmede 3 Meeuwis-gerelateerden en 6 echtgenotes kunnen die avond genieten van een prachtige diashow, waarin alleen maar hoogtepunten (4.650 meter) zijn opgenomen.
De uitgebreide maaltijd en de overvloedige wijn belooft weinig goeds voor de volgende dag. Gelukkig heeft Meeuwis gezorgd voor een fijn kado voor Liesbeth, haar eigen zweep die al enkele maanden door fam. De Vries was geleend, met het verzoek aan Liesbeth om mij wat te stimuleren want in de Italiaanse omgeving had ik mij toch wat weinig tot helemaal niet van voren laten zien. Liesbeth was zo blij dat ze de zweep weer kon hanteren, dat ik mij deze zondagochtend super gemotiveerd om 9.00 op onze Laag-Soerense startplaats kon vervoegen. Meeuwis bedankt, en leen de zweep nog maar weer eens een keer (voor langere tijd).
Het nieuwe startschema is al enkele weken een succes. Toen ik aan kwam stonden de hard(st)e kernen van de A- en de B-groep al gebroederlijk naast elkaar: Wiebe, Willem, Aart en Ab. Meeuwis en zijn Belgische maat en onze Maralp-vriend Ren? van Belleghem hadden de heftige re?nie overleefd en voegden zich bij het gezelschap. En toen kwam tot veler verbazing Marius aanrijden, in volle Bello outfit. Hij had er weer zin in!
Werd er bij de vorige starts in ??n groep weggefietst, dit keer viel de groep zonder wanklank in drie?n uiteen. Marius en Ab wilden conditie opdoen, Meeuwis wilde Ren? onze heide laten zien in een belgenvriendelijk tempo (iedereen geloofde hem!) en Aart had zin in een flinke inspanning, dus hij ging met Wiebe en Willem op pad. Ik voegde me bij dit laatste groepje. Om half elf zouden we elkaar weer treffen in het chauffeurscaf?.
Wij fietsen via Laag Soeren, het Ouwe Jansenpad, de oude golfbaan van Loenen, de Loenermark inclusief Aart?s nieuwste ontdekking: een nieuw Gelders Landschap vennetje met daarachter een prachtige route door de heide naar het boerderijtje van Van Ark, de Ramenberg en de Woeste Hoeve naar het pauze adres. Opmerkelijke gebeurtenis onderweg; een, voor een aantal van ons, vreemde dame fietste ons bij de Coldenhove achterop en herkende onze laatste rijder aan zijn achterkant! Net nadat wij de dame in kwestie hadden afgeschud, fietsen wij tegen de echtgenote aan van onze laatste rijder. Uiteraard werd het voorgevallene discreet behandeld.
De pauze was heel gezellig. Werden A-rijders in de vorige tochten op een gegeven moment toch licht nerveus, dankzij Ab?s verjaardag (en traktatie) en de return van Marius werd er dit keer toch weer echt op zijn B-groep?s gepauzeerd. Na een dik half uur verlieten wij de Gebroeders Mandel.
Met zijn achten tezamen werd de koers naar Eerbeek ingezet. Via de Schalterberg kwamen we bij de Vrijenberg en volgden een stukje de sprengen met de watervalletjes. Daarna het Loenensche Bosch en de Loenense sprengen, inclusief het smalle plankje met een klein stukje lopen. Net voor twaalven namen we afscheid van de harde kern van de A-groep en reden we gezessen Eerbeek binnen.
Rocus