Slider09
Slider08
Slider07
Slider06
Slider05
Slider04
Slider03
Slider02
Slider01
previous arrow
next arrow

De Amstel

De Amstel Goldrace, 150 km, 16 april. Als aspirant lid mocht ik mee rijden met club Bello, tw. Frank, Rocus, Ton, Willem en Wiebe. Geen hotelkamer geboekt, dus in alle vroegte vanuit Dieren naar Meerssen gereden. Hoe dichter ik bij Maastricht kwam, hoe meer auto’s met fietsen erin of erop. Om 7.00 uur was ik in Meerssen; de heren zaten nog aan het ontbijt. Helaas liet het mooie weer het afweten. Eerst naar Valkenburg fietsen, want we moeten over ‘de mat’. Gevolg van over ‘de mat’ rijden is wel dat je allerlei nokia piepjes onderweg hoort van rijders wiens tijden worden door ge-emesemd. Nou ja, goed voor het ritueel. Ondanks mijn goede moed en ‘Jomanda’ gave (het wordt nog mooi vandaag), werd het steeds natter. De overschoenen hielden de voeten niet droog en het regenjasje leek ook al niet te helpen. De fietstocht zelf ging zeer voorspoedig. Rap kwamen de mannen van Bello over de bultjes heen. In alle drukte en ondanks het slechte zicht, wisten we elkaar steeds weer te herkennen. Frank reed in het begin als eerste de heuvels op en beweerde ‘pas 300 km te hebben gefietst’. Nou Frank, d?t geloven we niet meer! En Ton was de enige ?chte vent, reed de AGR in korte broek,…… Na 85 km de eerst stop in Teuven. En koud dat ik het had en nat dat ik was. Ik dacht, wat doe ik hier, en nog ruim 70 km naar het hotel? Kunnen we niet afsnijden? Wat maakt dat een mens dit leuk kan vinden? Echter, de koffie en het gebak deden wonderen. Na de stop werd het droog en konden we eindelijk een beetje warm worden. Warm is het die dag nooit geworden. Ondanks wat krampjes en andere ongemakken werd het toch nog een mooie rit die ik niet had willen missen. Evenals in de ronde van Vlaanderen fietsten we (of moet ik voor mezelf praten, Willem?) redelijk makkelijk en zijn we goed aan elkaar gewaagd. En dat maakt in een groep fietsen zoveel leuker dan solo. Na de tocht konden we douchen in het hotel, al waar we tevens een heerlijke maaltijd hebben verorberd. En toen weer naar huis. Half tien was ik weer in Dieren. Op naar de volgende uitdaging.