De afgelopen wintermaanden werden de gepensioneerde Veenstra’s zo rond 8.15 uur wakker ’s morgens.
Een verplichting op de dag dat er, zoals vandaag, om 9.00 uur gefietst moet worden.
En dan wordt het 31 maart en is 8.15 uur ineens 7.15 uur. Dus de wekker van de smartphone gisteravond een uur vroeger en op vol volume gezet. Want je moet wel wakker worden.
Wat ik niet in de gaten had was, dat dat stomme ding de klok zelf ook nog een uur achteruit zou zetten. Met als gevolg dat vanmorgen de wekker met een hels kabaal afliep op een tijdstip waarop wij normaliter nog twee uur rustig doorslapen. Op dat onmogelijke moment even de blik naar buiten waar een witte Pasen mij terstond het bed deed induiken voor nog een uurtje slaap.
Natuurlijk was er even de twijfel of ik wel zou gaan fietsen. Koud, glad misschien, alleen wellicht. Maar als je de nodige weken uit de running bent en die achterstand de afgelopen week aan de lijve hebt ondervonden, moet je wel. Wil je tenminste tijdens de GBBT dit jaar niet de hele toer tot de bus veroordeeld zijn. Dus niet zeuren. Fietsen, trainen, desnoods alleen.
Nu is het bijna een zekerheidje dat er tenminste één Bello slechte weersomstandigheden niet als excuus aanvoert om niet te gaan fietsen. Arre. En raadt eens wie er helemaal in zijn uppie bij de Spar stond te wachten? Arre.
Er werd besloten tot een rondje Deventer met koffie en honinggebak bij TetaTet. Met de sneeuwvlokken om de oren en voorzichtig bij de bochten fietsten we via Laag-Soeren, Eerbeek, Hal en Voorst de Voorsterklei in en langs de IJssel naar Deventer. Regelmatig moest ik in het wiel van Arre duiken omdat ik het strakke tempo niet kon bijbenen. Met 28 km. per uur, de wind op kop en een trapfrequentie van 100 omwentelingen per minuut bleef Arre maar doorstomen, hetgeen tijdens de koffie de vraag opleverde welke verzet daarbij getrapt zou zijn. Dat leggen we voor aan Harry zo werd besloten. Dus Harry, bij deze, jij kunt dat ongetwijfeld voor ons uitrekenen. Alvast bedankt voor je antwoord! Arre had de vraag zelf graag willen verpakken in het ritverslag, maar met 4/4 en 5/1 was ik hem daarin echter de baas.
Met de koffie met honingkoek, die prima smaakte, werd een bodem gelegd voor de terugreis via Vorden, Zutphen en Brummen. Met de ruimste wind en zo nu en dan een tempo gericht op hersteltraining, arriveerden we rond 12.00 uur in Dieren. Omdat de wegbeheerders ook de fietspaden goed onder handen hadden genomen was een wasbeurtje nodig om het zout van de fiets te spoelen. Met, voor mij, 64 km. op de teller en een ongekend gemiddelde komen Arre en ik de Paasdagen wel door. Voor de Bello ‘s die er niet waren: fijne paasmaandag nog!
Een verplichting op de dag dat er, zoals vandaag, om 9.00 uur gefietst moet worden.
En dan wordt het 31 maart en is 8.15 uur ineens 7.15 uur. Dus de wekker van de smartphone gisteravond een uur vroeger en op vol volume gezet. Want je moet wel wakker worden.
Wat ik niet in de gaten had was, dat dat stomme ding de klok zelf ook nog een uur achteruit zou zetten. Met als gevolg dat vanmorgen de wekker met een hels kabaal afliep op een tijdstip waarop wij normaliter nog twee uur rustig doorslapen. Op dat onmogelijke moment even de blik naar buiten waar een witte Pasen mij terstond het bed deed induiken voor nog een uurtje slaap.
Natuurlijk was er even de twijfel of ik wel zou gaan fietsen. Koud, glad misschien, alleen wellicht. Maar als je de nodige weken uit de running bent en die achterstand de afgelopen week aan de lijve hebt ondervonden, moet je wel. Wil je tenminste tijdens de GBBT dit jaar niet de hele toer tot de bus veroordeeld zijn. Dus niet zeuren. Fietsen, trainen, desnoods alleen.
Nu is het bijna een zekerheidje dat er tenminste één Bello slechte weersomstandigheden niet als excuus aanvoert om niet te gaan fietsen. Arre. En raadt eens wie er helemaal in zijn uppie bij de Spar stond te wachten? Arre.
Er werd besloten tot een rondje Deventer met koffie en honinggebak bij TetaTet. Met de sneeuwvlokken om de oren en voorzichtig bij de bochten fietsten we via Laag-Soeren, Eerbeek, Hal en Voorst de Voorsterklei in en langs de IJssel naar Deventer. Regelmatig moest ik in het wiel van Arre duiken omdat ik het strakke tempo niet kon bijbenen. Met 28 km. per uur, de wind op kop en een trapfrequentie van 100 omwentelingen per minuut bleef Arre maar doorstomen, hetgeen tijdens de koffie de vraag opleverde welke verzet daarbij getrapt zou zijn. Dat leggen we voor aan Harry zo werd besloten. Dus Harry, bij deze, jij kunt dat ongetwijfeld voor ons uitrekenen. Alvast bedankt voor je antwoord! Arre had de vraag zelf graag willen verpakken in het ritverslag, maar met 4/4 en 5/1 was ik hem daarin echter de baas.
Met de koffie met honingkoek, die prima smaakte, werd een bodem gelegd voor de terugreis via Vorden, Zutphen en Brummen. Met de ruimste wind en zo nu en dan een tempo gericht op hersteltraining, arriveerden we rond 12.00 uur in Dieren. Omdat de wegbeheerders ook de fietspaden goed onder handen hadden genomen was een wasbeurtje nodig om het zout van de fiets te spoelen. Met, voor mij, 64 km. op de teller en een ongekend gemiddelde komen Arre en ik de Paasdagen wel door. Voor de Bello ‘s die er niet waren: fijne paasmaandag nog!