Dag Fietsvrienden,
Aan mij de eer, na een jaar afwezigheid, weer eens een verslag te produceren over onze fietsbelevenissen op het fraaie Schiermonikoog. Uit inside-information van de jaarvergadering had ik inmiddels begrepen dat ik tot Bello buitencategorie was gedegradeerd. Je kunt het ook positief uitleggen; Bello HC.
Maar dit weekend was het dan weer zover, de tas kon weer gepakt worden en op zaterdagochtend om 6.40 uur stond Rocus voor de deur teneinde de auto door "de Walden " te sturen richting Lauwersoog.
Pieter, Wiebe, Bert en Aart B(Ludwig) waren reeds op het eiland en hadden zich de vrijdag vermaakt met een doornatte strandwandeling en copieus diner bij v/d Werff.
Het was mistig onderweg, van dat typische novemberweer,… maar vlak voor Lauwersoog trok het even open!
Om 10.15 uur bereikten we de Veerdam op Schier, waar Bert, Wiebe en Pieter stonden te wachten.
Aart B was de musslikorrels in het appartement aan het opzuigen.
Het derailleurwieltje van Pieter werd onderweg bij de firma Soepboer weer aan de fiets gezet.
Dan, een snel ritueel, …tas neerleggen, omkleden, kop koffie en.. fietsen!
Een tochtje richting Westerplas, het strand op..om de Noord, koffie bij de Marlijn, over het strand naar de oostpunt en via het scherm weer terug naar de Marlijn.
Dat natuurlijk in het kort beschreven.
Bij de Westerplas bleven we even bij de Vogelhut staan; de fraaie Wintertaling en nog een paar Slobeenden in onze nabijheid.
Dat het fietstochtje richting Marlijn wat aan vochtige kant was voor de fietsen, behoeft eigenlijk geen betoog, het had die avond ervoor flink geregend en er stonden enige plassen op het duinpad.
Bij de Marlijn lieten we ons de koffie met gevuld speculaas goed smaken, er moest immers flink gebikkeld worden naar de oostpunt.
Het strand was erg wisselvallig, op sommigen stukken vloog je er overheen en op andere stukken zoog de modder zich vast aan de banden. Zelf zo erg, dat de fietsen, zonder standaard, wiegend in de wind, rechtop bleven staan.
Het was nog steeds heiig, maar dat klaarde na de oostpunt op.
Vast en zeker te danken aan de Grote Jager of Skua, die daar op het strand zat.
Onderweg kwamen we op het strand nog een elftal wandelende heren tegen, de Prada’s of Bally’s flink nat. Jahaa..ook op Schier en niet alleen in de PC!!
Halverwege de oostpunt spraken we af dat Bert en Aart B best wel om zouden kunnen keren als het te zwaar was, maar de heren hebben fantastisch gefietst en zodoende kwamen we gewoon met z’n zessen weer terug bij de strandovergang. Chapeau!
De tocht langs "het scherm" (de binnenste duinenrij) was ook behoorlijk nat.
Na even op "de Wasserman" gekeken te hebben waren we omstreeks 16.30 uur weer in het appartement. De rugzak van Pieter was leeg, de glazen ,het zwembad en de sauna werden gevuld.
Het avondeten werd uiteraard weer genuttigd bij Hotel v/d Werff. Een etablissement, waar een ober nog een ober is, de eetzaal een sfeer uitademt van een stationsrestauratie uit de jaren 20 en het eten van degelijke kwaliteit.
We vermaakten ons weer kostelijk met de discussie tussen bankier en kruidenier. ( laat uw fantasie maar even de vrije loop)
Na het avondeten liepen we als hangjongeren door de verlaten straten van Schiermonnikoog naar de Oude Redingbootschuur. Daar werd net gesoundcheckt door D-wire, een bluesband uit Pieter zijn geboortestreek. Het bokbier smaakte goed.
De volgende ochtend stond de tafel alweer keurig gedekt. Het was kraakhelder buiten en er stond een stevige wind.
Mooi voor een tochtje zuidom langs de dijk, de veerdam en de kobbeduinen. De wind blies merendeels in de rug en de temperatuur was aangenaam. Bij Talsma, kampeerboerderij de Kooiplaats, hielden we nog even halt om de laatste strandmode te aanschouwen. Winterjassen, zo uit zee opgevist, met nepkraag en fraaie kleur. Toch maar laten liggen.
Schiermonnikoog bezoeken zonder uitstapje naar "de Vredenhof" kan natuurlijk niet, een sereen begraafplaatsje, waar de koolmees nog even zijn deuntje zong.
Een braamstruiks binnenpad naar het strand zette ons weer met beide bilhelften op het zadel en via de Marlijn en de Berkenplas werd Hotel Duinzicht met een bezoek vereerd. De rode perzische tapijtjes op de tafels en de snert op de kaart deed ons weer onthaasten en terugkeren naar oude tijden.
Goed gevuld en met modderspetters omgeven bereikten we voor de laatste keer Vitamaris. De fietsen werden voor de tweede keer met ontzegelde brandslang afgespoten. Nog even , douchen en zwemmen en de bagage inladen bij het elektrische bagagevervoer naar de boot. Om 16.30 uur zaten aan boord, na te praten over een geslaagd weekend.
Pieter en weekendgenoten bedankt!! en volgend jaar weer!!
Aart (VDB rip) wat nu?
Aan mij de eer, na een jaar afwezigheid, weer eens een verslag te produceren over onze fietsbelevenissen op het fraaie Schiermonikoog. Uit inside-information van de jaarvergadering had ik inmiddels begrepen dat ik tot Bello buitencategorie was gedegradeerd. Je kunt het ook positief uitleggen; Bello HC.
Maar dit weekend was het dan weer zover, de tas kon weer gepakt worden en op zaterdagochtend om 6.40 uur stond Rocus voor de deur teneinde de auto door "de Walden " te sturen richting Lauwersoog.
Pieter, Wiebe, Bert en Aart B(Ludwig) waren reeds op het eiland en hadden zich de vrijdag vermaakt met een doornatte strandwandeling en copieus diner bij v/d Werff.
Het was mistig onderweg, van dat typische novemberweer,… maar vlak voor Lauwersoog trok het even open!
Om 10.15 uur bereikten we de Veerdam op Schier, waar Bert, Wiebe en Pieter stonden te wachten.
Aart B was de musslikorrels in het appartement aan het opzuigen.
Het derailleurwieltje van Pieter werd onderweg bij de firma Soepboer weer aan de fiets gezet.
Dan, een snel ritueel, …tas neerleggen, omkleden, kop koffie en.. fietsen!
Een tochtje richting Westerplas, het strand op..om de Noord, koffie bij de Marlijn, over het strand naar de oostpunt en via het scherm weer terug naar de Marlijn.
Dat natuurlijk in het kort beschreven.
Bij de Westerplas bleven we even bij de Vogelhut staan; de fraaie Wintertaling en nog een paar Slobeenden in onze nabijheid.
Dat het fietstochtje richting Marlijn wat aan vochtige kant was voor de fietsen, behoeft eigenlijk geen betoog, het had die avond ervoor flink geregend en er stonden enige plassen op het duinpad.
Bij de Marlijn lieten we ons de koffie met gevuld speculaas goed smaken, er moest immers flink gebikkeld worden naar de oostpunt.
Het strand was erg wisselvallig, op sommigen stukken vloog je er overheen en op andere stukken zoog de modder zich vast aan de banden. Zelf zo erg, dat de fietsen, zonder standaard, wiegend in de wind, rechtop bleven staan.
Het was nog steeds heiig, maar dat klaarde na de oostpunt op.
Vast en zeker te danken aan de Grote Jager of Skua, die daar op het strand zat.
Onderweg kwamen we op het strand nog een elftal wandelende heren tegen, de Prada’s of Bally’s flink nat. Jahaa..ook op Schier en niet alleen in de PC!!
Halverwege de oostpunt spraken we af dat Bert en Aart B best wel om zouden kunnen keren als het te zwaar was, maar de heren hebben fantastisch gefietst en zodoende kwamen we gewoon met z’n zessen weer terug bij de strandovergang. Chapeau!
De tocht langs "het scherm" (de binnenste duinenrij) was ook behoorlijk nat.
Na even op "de Wasserman" gekeken te hebben waren we omstreeks 16.30 uur weer in het appartement. De rugzak van Pieter was leeg, de glazen ,het zwembad en de sauna werden gevuld.
Het avondeten werd uiteraard weer genuttigd bij Hotel v/d Werff. Een etablissement, waar een ober nog een ober is, de eetzaal een sfeer uitademt van een stationsrestauratie uit de jaren 20 en het eten van degelijke kwaliteit.
We vermaakten ons weer kostelijk met de discussie tussen bankier en kruidenier. ( laat uw fantasie maar even de vrije loop)
Na het avondeten liepen we als hangjongeren door de verlaten straten van Schiermonnikoog naar de Oude Redingbootschuur. Daar werd net gesoundcheckt door D-wire, een bluesband uit Pieter zijn geboortestreek. Het bokbier smaakte goed.
De volgende ochtend stond de tafel alweer keurig gedekt. Het was kraakhelder buiten en er stond een stevige wind.
Mooi voor een tochtje zuidom langs de dijk, de veerdam en de kobbeduinen. De wind blies merendeels in de rug en de temperatuur was aangenaam. Bij Talsma, kampeerboerderij de Kooiplaats, hielden we nog even halt om de laatste strandmode te aanschouwen. Winterjassen, zo uit zee opgevist, met nepkraag en fraaie kleur. Toch maar laten liggen.
Schiermonnikoog bezoeken zonder uitstapje naar "de Vredenhof" kan natuurlijk niet, een sereen begraafplaatsje, waar de koolmees nog even zijn deuntje zong.
Een braamstruiks binnenpad naar het strand zette ons weer met beide bilhelften op het zadel en via de Marlijn en de Berkenplas werd Hotel Duinzicht met een bezoek vereerd. De rode perzische tapijtjes op de tafels en de snert op de kaart deed ons weer onthaasten en terugkeren naar oude tijden.
Goed gevuld en met modderspetters omgeven bereikten we voor de laatste keer Vitamaris. De fietsen werden voor de tweede keer met ontzegelde brandslang afgespoten. Nog even , douchen en zwemmen en de bagage inladen bij het elektrische bagagevervoer naar de boot. Om 16.30 uur zaten aan boord, na te praten over een geslaagd weekend.
Pieter en weekendgenoten bedankt!! en volgend jaar weer!!
Aart (VDB rip) wat nu?