Beter laat dan nooit
Het is zondagochtend, 25 juli en ik wordt om tien voor acht met een schok wakker. “Te laat, ik red het nooit meer om op tijd te zijn om te gaan fietsen”, denk ik en draai me nog een keer om. Bijna meteen vlieg ik toch het bed uit en pak snel mijn Bello pakje. In de haast blijkt dat later een oud shirt en nieuwe windblocker te zijn. De toch al niet mooiste kleuren, vloeken deze zondagochtend nog harder naar elkaar.
In de haast en zonder ontbijt arriveer ik nog net op tijd bij De Spar, waar Rocus, Arre, Pieter, Roel en Wiebe al staan te wachten. El Presidente oppert weer eens Lunteren te bezoeken, waar we al zo lang niet meer zijn geweest. Even checken of er een restaurant is dat ook op zondagochtend open is en na de bevestiging daarvan vertrekken we richting Lange Juffer, A50, Koningsweg, langs Oud Reemst en we leren deze zondag ook dat er een nieuw Reemst is. Uit het peloton komt de verzuchting ”door zoveel groen vandaag, zie ik het bos niet meer”. Of een dergelijke opmerking, want wat was het groen: het ene bospad na het andere. Allemaal smalle fietspaden door de bossen en de nodige onverharde kilometers. Genieten! Telefonisch oponthoudjes over op handen zijnde transfer van een puppy bij 1 van de Bello’s, beleven we allemaal mee, maar het blijft spannend tot het einde. Nu weten we nog niet wat het is geworden. Dit krijgt vast en zeker een vervolg.
Ik ben blij dat ik vanmorgen op de racefiets ben gesprongen en niet ben blijven liggen. Het spreekwoord zegt dat haastige spoed zelden goed is, vandaag gaat dat voor mij niet op.
Tijdens de koffie in de Wormshoef komen we op de Goudsberg en de bezienswaardigheden die daar te zien zijn als herinnering aan de donkere tijd van NSB in NL. We besluiten na de pauze hier een bezoek te brengen. Eenmaal daar aangekomen, is de muur die we willen zien, allen bereikbaar als we van de fiets afstappen en een wielrenner loopt niet, dus rijden we door. Via Wekerom en daarna, voor mij, meer bekende wegen weer op huus an. In Hoenderloo wordt zowaar een tweede stop gemaakt en trakteert Wiebe op een ijsje van Co. Heerlijk afgekoeld vervolgen we de weg. In Laag Soeren heb ik 85 kilometers op de teller staan. Een heerlijke rit en erg gezellig.
En net als het beter laat dan nooit toch gaan fietsen is ook het verschijnen van dit verslag.