Beste Bell

Beste Bellonisten, Even een kort verslagje van een kleine vertegenwoordiging van club Bello. Arre en ik zijn afgelopen week nascholend en fietsend actief geweest in de Elzas. Nadat we op zondag een voorproefje in afzien hadden gehad door het fors doorfietsen van Coen en Ferrie, vertrokken Arre en ik zeer vroeg op woensdag ochtend naar Bollenberg ten zuiden van Colmar in de Elzas. Na een korte kennismakingsronde in de groep huisartsen(ongeveer 30 mannen en 1 vrouw!) en hernieuwde kennismaking met onze fietsgids Henk Lubberding en zijn vrouw Corina vertrokken we rond half 3 voor een kort rondje. Het hotel ligt op 250-300 m hoogte. Aan het eind van de middag/begin van de avond hadden we ongeveer 2000 hoogtemeters en meer dan 100 km op onze teller staan. Hiervoor hadden we de Markstein(1250 m), de “petit ballon”(1100 m) en de “firstpass”(1100 m) bedwongen. Het maximale stijgingspercentage was 13% geweest. Mn op de “petit ballon”hadden we behoorlijk moeten afzien vanwege de steile start en het venijnig doorlopen van deze klim. In onze groep werd echt stevig door gereden en Arre en ik eindigden wel steevast bij de eerste 10 maar zeker niet bij de eerste vijf. Verder is Henk Lubberding echt “hors categorie” op ieder terrein! Vanwege het slechte weer: regen, wind en lage temperatuur, werd er donderdags niet gefietst. De tocht op woensdag was dermate vermoeiend geweest, dat protesten opvallend uitbleven. De nascholing van vrijdag werd naar donderdag-middag verschoven zodat op vrijdag meer tijd voor fietsen vrijkwam. Vrijdag starten we rond half een en groupe, wat echt heel langzaam ging vanwege tragere fietsers en lekke banden. Zoals altijd sloeg de vlam in de pan bij het ingaan van de beklimming van de “col des Amies”, die naadloos overgaat in de beklimming van de “Ballon d’Alsace”. De eerste col heeft een stijgingspercentage tussen 4-8% en loopt lekker. Op de beklimming van de Ballon kregen we te maken met een steilere klim, die bovendien in een bulderende wind lag. Voor iedereen van ons een echte knokpartij met de elementen en met zichzelf. Vervolgens gingen Arren en ik met “de snelle groep”( een man of 8-9) onder leiding van Henk Lubberding over de “route de Crete” richting “colde la Sloucht”. Vrijwel alle mannen in onze groep waren beter getraind en fitter sterker en sneller dan Arre en ik, maar door “?p zijn Wiebens”te rijden konden we ons uitstekend handhaven. Wij vonden dit echt een prestatie, want heel vaak ging het bergop tegen de wind “en groupe” omhoog rond de 30 km/h. Eenmaal aangekomen op de “col de la Sloucht”ging het met een mooie lange afdaling richting Munster. Hier heeft Henk Lubberding ons een lesje afdale gegeven. Met 60-62 km/h reed hij 15 km lang op kop zowel op het rechte als in de bochten. In Munster sloten we aan bij de “B-groep” om samen de “firstpass”weer te beklimmen. Bij thuiskomst hadden we 120 km en 2400 hoogtemeters gereden. Op zaterdag was er nog een kleine groep van ongeveer 12 fietsers over waarmee we een tocht van 60 heuvelachtige km’s hebben gereden. Hierbij hadden zowel Arre als ik het gevoel, dat we in de afgelopen dagen meer macht hadden ontwikkeld. We zijn heel benieuwd om te ontdekken of we dit ook aan jullie op een volgende tocht kunnen tonen. Wij hebben in ieder geval weer eens een aantal klims gehad die meerdere km’s duren en dwingen tot geduld en doorzetten.