Vannacht was de klok een uur vooruit gezet waardoor onze nachtrust werd bekort.
Het was dus eigenlijk heel vroeg toen we voor de Spar op elkaar moesten wachten.
Het wachten was op Willem, die toegezegd had te komen.
Meindert, Pieter en Arne waren er om 8.58 uur, maar waar bleef Willem.
We hadden hem nodig, want het plan was om naar ’s Heerenberg te gaan fietsen.
En ja hoor stipt om 9.00 uur verscheen hij!
Op naar ’s Heerenberg via Doesburg etc. in ieder geval de Achterhoek in.
Zoals Arne me het mij voorspiegelde een streek vol met agrarische activiteit, wat te zien en te ruiken was.
Het viel mij in ieder geval erg op hoe veel de streek boven de IJssel verschilt van de streek onder de IJssel.
We zagen veel tuinen al in bloei.
De afgelopen maand is dan ook zeer zonnig geweest!
Helaas was het vanmorgen zeker niet zonnig en zeer fris!
Met een stevig tempo, aangevoerd door Willem, gingen wij door het landschap richting Zeddam met de wereldberoemde muur.
Hier stuitten we op een andere grotere groep racefietsers.
We moesten ons dan ook een weg banen door dit peloton, wat Willem erg goed afging.
In de afdaling werden wij weer omringd door deze groep.
En zo gingen we gezamenlijk het Peeske op.
Willem kon zich met de voorsten meten en Pieter zat daar kort achter.
Arne was in gevecht met zijn medicatie maar kwam toch ook vrij vooraan boven.
Meindert vertelde dat hij als laatste aan de klim was begonnen maar in de loop van de klim toch enkelen gepasseerd was.
En toen was daar ’s Heerenberg met huize Berg.
Op de binnenplaats troffen wij een grote groep wielrenners uit Westervoort aan (ongeveer 40 personen), maar er was nog ruimte genoeg voor ons om in de zon plaats te nemen.
Het was ondertussen veel warmer geworden!
Na de koffie en apfelstrudel met vanille-saus trokken we via Azewijn en Terborg naar Doetinchem, waar Pieter ons langs het gebouw van Intersnack loodste.
Vervolgens toonde hij ons zijn vroegere trainingstraject van huis naar werk en v.v.
We trokken prachtig langs de Oude IJssel, waar druk gevist werd en waar we een twee-mans dubbel zagen roeien.
Heel langzaam doofden de krachten want behalve met de koude hadden we nu met wind te dealen.
Desondanks bleef de snelheidsmeter veelal boven de 30 km/h aangeven.
Na de brug bij Doesburg namen we afscheid van Arne, die door de Havikerwaard naar huis reed en op de kruising van Pieter die richting Ellecom reed.
In Dieren haakte Willem af, zodat Meindert en ik langs de Jutberg en het torentje van Jut de tocht afmaakten
Na bijna 90 km en 200 hoogtemeters kwam ik voldaan maar moe thuis.
