Slider09
Slider08
Slider07
Slider06
Slider05
Slider04
Slider03
Slider02
Slider01
previous arrow
next arrow

Arre is back.

Op 9 juli was ik aan de beurt en vandaag, na 1 vrije zondag, ben ik alweer de Sjaak. Er afgegooid door Pieter die in de 2e ronde onder de 6 uitkwam hetgeen mij niet lukte. Het wordt tijd mijn talenten in het gokwezen uit te proberen. 
Dus maar weer aan het toetsenbord om de lezers te melden dat we vandaag, in hoofdletters geschreven, ARRE weer aan de start mochten verwelkomen. Onder het motto: als ik het vandaag niet doe wordt het niets meer dit jaar voegde hij zich als vanouds in de Bello-gelederen. Ondanks een zware val, nog eens in detail toegelicht hoe het allemaal in zijn werk is gegaan, en een revalidatieproces fietste hij als vanouds en liet iedereen zijn achterwiel zien als dat zo uitkwam. Al was het maar om Pieter tot de orde te roepen als die zichzelf en zijn metgezellen weer eens ging testen. Want als je na het fietsen naar en van het werk  en het avondeten ook nog een rondje Posbank doet, moet je dat natuurlijk wel in de praktijk uitproberen om te zien hoe je er in vergelijking met de rest voorstaat. Geslaagd Pieter, en dat ook nog wel op de Gardelli.  
Ook aan de start kwamen zich melden Meindert, Rocus, Ton en schrijver dezes. Bijzonder was de constatering dat de dorpen Eerbeek, Laag-Soeren, Dieren, Ellecom, Rheden en de stad Arnhem allemaal met 1 Bello vertegenwoordigd waren. 
De keus voor de pauzestop viel op de Wageningse Berg,  aan te vliegen via de Schaapsallee en de Burg. Bloemersweg, bovenaan rechtsaf en dus viel ook aan klim over de Emmapyramide niet te ontkomen. Via de Schelmseweg ging het full-speed langs Warsborn, waar we de “ slagboom ” van Coen, waar we in de afdaling van de Zypenberg ook de “ boom “ van Coen al waren gepasseerd,  voorbij fietsten. Over Coen gesproken, we herdenken hem op 19 augustus met een de Coen Memorial fietstocht voor de Bello ’s en hun partners.  
Via de bekende route nog te gaan de dorpen Wolfheze, Heelsum en Renkum alvorens de klim naar de Wageningseberg zich aandiende. Met de rappe mannen uit het zicht reden we uiteindelijk toch gezamenlijk het terras op waar we ons nestelden in een zitje met een riant uitzicht over de Betuwe. In een weertype dat we niet gewend zijn maar waar we wel een beetje verslaafd aan raken. 
De pauzedrankjes met voor iedereen appelgebak bracht de uitbater € 10,– per Bello in het laatje. 
Arre was weer present en dus werden er enkele medische zaken besproken, liet Pieter weten dat komende week door hem en Henk de Bello-Bus wordt ingericht, gaat Arre op zoek naar het 2e magnetische Bello-bord  en stelde Ton voor om langs het ouderlijk huis van Toos in Heteren te fietsen. Misschien, zo moet Ton gedacht hebben, is er interesse onder de Bello ’s om dit inmiddels onbewoonbare maar gemeentelijk monument voor 3,5 ton te kopen. Komt eenzelfde bedrag bij om het bewoonbaar te maken maar dan heb je ook wat.
Zo gezegd zo gedaan maar tot zaken is het niet gekomen. In een mooi en voor alle Bello ’s volgbaar tempo met de wind in de rug over de Rijndijk werd in Driel afscheid genomen van Ton die deze keer bijna thuis werd afgeleverd. 
Dat werd ook gedaan met achtereenvolgens Arre en Pieter, Wiebe en Meindert zodat Rocus vandaag de meeste kilometers moet hebben gereden. Daarover gesproken nog even de data die mijn Sigma vandaag produceerde: km. 85,25, rijtijd 3.15.37, gem. 26,01. hm. 419 met de toevoeging dat ik om 12.30 uur de fiets en mijzelf onder de parasol parkeerde.  
Een mooie Bello-rit op de zoveelste mooie zondag dit jaar.