Als je het potentieel ATB ‘ers van de Oostelijke Bello ’s optelt dan kom je op 10 man. Het groepje Bello ’s van 4 man ( Arne, Ferry, Pieter en Wiebe ) dat zich hedenmorgen om 9.00 uur bij de Spar present meldde haalde dus maar 40%. Maar ja, als de één ( Arre ) te lang in bed blijft liggen, de andere ( Roel ) solo ATB ’t, Coen zijn vrouw ATB-les geeft en Ruud nog geblesseerd is dan is dat ook geen wonder. Blijft de vraag waar Rocus en Willem uithingen. Die kon Big Brother niet in het vizier krijgen.
Dus dan maar met 4 man op pad waarbij de keuze voor de koffie viel op de Termiekbel. Wiebe liet de keuze van de route er naar toe over aan de anderen waarbij Arne en Ferry beurtelings aan kop sleurden. De matiging in de snelheid waarom Pieter verzocht vond weinig weerklank maar gelukkig is er een Bello-mores die er voor zorgt dat de club altijd weer bij elkaar komt. En dat niet alleen, op de meeste mooie plekjes stonden we te genieten van onze omgeving en te confereren over hoog water, boetes, aangename en deze keer ook minder aangename zaken.
Arne en Ferry hadden niet helemaal de route naar de Termiekbel zuiver op het netvlies met als gevolg dat we achter het chauffeurscafé uitkwamen. Pieter leek dat wel een goed koffieadres ( en als we dat hadden gedaan hadden we daar Roel getroffen ) maar de drie anderen leek het toch beter om bij het oorspronkelijke doel, de Termiekbel, uit te komen. Dus via de Varenne, het Deelerwoud door en dan langs de Hooiweg naar genoemde bel. Maar halverwege de Varenne werden die plannen bijgesteld omdat de weg er naar toe nog relatief ver en zwaar is en niet iedereen zich door een Termiekbel voelde gedragen. Dus werd het Resdience Victoria. Jammer dat de bediening zich vandaag niet kon meten met de bediening in Johanna ’s Hoeve waar de Westelijken altijd zo hoog over opgeven.
Na de koffie werd er langs de korste weg, maar wel door het bos, koers gezet naar de Shell in Dieren om de fietsen af te spuiten.
Rond half één waren we thuis met 43 km, een rijtijd van 2,5 uur en een gemiddelde van 17,2 op de teller. Mooi man!
Dus dan maar met 4 man op pad waarbij de keuze voor de koffie viel op de Termiekbel. Wiebe liet de keuze van de route er naar toe over aan de anderen waarbij Arne en Ferry beurtelings aan kop sleurden. De matiging in de snelheid waarom Pieter verzocht vond weinig weerklank maar gelukkig is er een Bello-mores die er voor zorgt dat de club altijd weer bij elkaar komt. En dat niet alleen, op de meeste mooie plekjes stonden we te genieten van onze omgeving en te confereren over hoog water, boetes, aangename en deze keer ook minder aangename zaken.
Arne en Ferry hadden niet helemaal de route naar de Termiekbel zuiver op het netvlies met als gevolg dat we achter het chauffeurscafé uitkwamen. Pieter leek dat wel een goed koffieadres ( en als we dat hadden gedaan hadden we daar Roel getroffen ) maar de drie anderen leek het toch beter om bij het oorspronkelijke doel, de Termiekbel, uit te komen. Dus via de Varenne, het Deelerwoud door en dan langs de Hooiweg naar genoemde bel. Maar halverwege de Varenne werden die plannen bijgesteld omdat de weg er naar toe nog relatief ver en zwaar is en niet iedereen zich door een Termiekbel voelde gedragen. Dus werd het Resdience Victoria. Jammer dat de bediening zich vandaag niet kon meten met de bediening in Johanna ’s Hoeve waar de Westelijken altijd zo hoog over opgeven.
Na de koffie werd er langs de korste weg, maar wel door het bos, koers gezet naar de Shell in Dieren om de fietsen af te spuiten.
Rond half één waren we thuis met 43 km, een rijtijd van 2,5 uur en een gemiddelde van 17,2 op de teller. Mooi man!