Afgelopen week: een geheimzinnig telefoontje van Pia aan Elly. Op mijn vraag wat Pia te bespreken had, wimpelde Elly de vraag af met een antwoord in de zin van “Oh, dat waren wat vrouwenzaken’.
Gisteravond: Na een feestje op loopafstand van ons huis (waarbij volop heerlijke rode wijn geschonken werd) had ik niet zo’n zin meer om vanmorgen te gaan fietsen. Elly moedigde mij aan om toch maar te gaan en uiteindelijk kreeg ze mij zover, dat ik vanmorgen eerst zou kijken hoe ik mij voelde en dan zou besluiten of ik wilde gaan of toch maar thuis te blijven.
Vanmorgen 08:00: Ik lag nog heerlijk in bed en bedacht dat het goed was. Ik zou dat best nog een uurtje vol kunnen houden. Weer Elly met een ongekend enthousiasme om mij op pad te sturen: “’t Was immers droog en afgelopen woensdag had ik ook al niet gefietst met de Veluwerijders. Ik kon toch altijd na de koffie de kortste weg naar huis nemen als ik het niet kon volhouden”.
Vanmorgen 09:00 bij de Spar: Een hele grote groep enthousiastelingen. Waarheen was vandaag geen discussie. We moesten om 10:15 bij de Residence zijn. Iedereen (behalve ik) knikte mee. Jazeker doel en koffietijd waren bekend. Ik knikte niet, omdat ik me aan het afvragen was, waarom de anderen deze zekerheid hadden en ik hier helemaal niets van wist. Er kwamen wat vage ideeën bovenborrelen over afspraken waar ik kennelijk buiten gelaten was zijn maar had geen idee over wat, waar en waarom.
Veel tijd om na te denken was er niet. RuudR nam de kop en legde ons een tempo op waar de honden (en de meeste van onze groep) geen brood van lusten. Ook Roel ramde mee op kop (’t was tenslotte al zijn eerste ATB-tocht dit jaar). Gelukkig voor de achterblijvers kreeg Roel materiaalpech en moest hij afhaken om thuis een andere fiets te halen, waardoor het tempo even wat terugliep. Niet voor lang, want al spoedig waren wij alweer uitgedund tot een lint van 100 meter lang. Doordat ik op vrijwillige basis achteraan fietste kreeg ik nog wel de gelegenheid om af en toe even wat te genieten van de prachtige Veluwe. In een recordtijd waren wij bij Residence Victoria. Hier kreeg ik steeds meer zekerheid, dat er afspraken waren gemaakt waar ik kennelijk buiten gehouden was. AartB (goed aan de herstellende hand) was er al. Bert kwam ook aangefietst en vervolgens ook nog eens onze Bello-Plus clubgenoten. Coen nam het woord en daarbij werd duidelijk, dat de webmaster vanwege het bereiken van het 10.000ste website-bezoek in het zonnetje werd gezet. Iniatiefnemer Wiebe moest vandaag wegens griep helaas afzeggen (Beterschap Wiebe!) zodat Coen nog snel een toespraakje had moeten improviseren (wat blijkbaar voor Coen geen probleem is). Graag wil ik jullie allemaal bedanken voor de mooie lovende woorden èn de overheerlijke slagroomtaart, die thuis op mij wachtte en waarvan ik op de terugweg alleen maar een foto hoefde mee te dragen.
Het 10.000ste bezoek aan onze website vond afgelopen donderdag om 11:04:16 plaats door een inwoner van Nederland, die op dat moment het ip-nummer 82.93.111.240 in gebruik had (deze nummers worden roulerend toegekend waardoor later niet meer te achterhalen valt wie dat was). Deze bezoeker heeft niet ingelogd op de ledenpagina’s; anders zouden deze gegevens nog bewaard zijn gebleven.
Een ander detail: in de allereerste periode van de website was er geen teller om bij te houden hoeveel bezoeken plaatsvonden (in alle eerlijkheid: ik wist toen gewoon nog niet hoe je dat moest doen). Bij de tweede versie van de website is deze teller er wel gekomen. Ik heb toen de teller niet op nul gezet maar een inschatting van het aantal bezoeken gemaakt en dat als beginwaarde genomen. Jullie mogen er van uit gaan, dat ik dat exact en dus tot op het bezoek nauwkeurig heb gedaan.
Bello’ers bedankt voor jullie hele leuke verrassing. Maar meer nog wil ik jullie bedanken voor de 10.000 bezoeken aan de website en vooral voor jullie bijdrage aan de inhoud van de website, zodat het dus blijkbaar interessant genoeg was om 10.000 keer te kijken. Op naar het 20.000ste bezoek!
|
