8.55 uur b
8.55 uur bij de Spar. Pieter arriveert tegelijk met mij en snel voegen Arne, Coen en daarna Wiebe zich bij ons. Schrijver dezes had Wiebe in Ermelo gedacht maar dat blijkt zich allemaal gister te hebben afgespeeld. Geheel Bello West en eenzame vertegenwoordiging van Wiebe van Bello Oost is reden voor hem om ons maar eens uit de zak te geven. Ieder sputtert nog wat tegen maar veel effect heeft het niet. Gelukkig verandert het onderwerp snel want Arne is de trotse bezitter van een pimpelpaarse mountainbike geworden. Het ziet er prachtig uit en blijkt even kostbaar te zijn als de revisie van mijn voorvork. Wie heeft hier iets niet goed gedaan? (Een mogelijk antwoord op deze vraag volgt later.) Besloten wordt om naar Victoria te rijden. Het is windstil, de paden zijn prachtig hard en droog en voort gaat het.
Na 20’rijdt Pieter echter lek en het kost meer dan een half uur om weer verder te kunnen. Binnenbanden met autoventielen, niet functionerende fietspompjes, verdwijnende bandenlichters (die toch in Pieters zakken bleken te zitten) en heel veel uiterst nuttige raad van een ieder aan een ieder zijn hiervoor de verklaring.
Flink afgekoeld dus ten 2e male naar Victoria op weg. Vlak voor de stop rijden we Theunis (van de veluwerijders) tegen het lijf. Snel wordt hij in de gelederen opgenomen op weg naar koffie. Een meer dan warm onthaal staat ons daar te wachten. Onze ober blijkt een fanaat fietser die met enige afgunst naar onze zondagse activiteiten kijkt. In plaats van brommig hierover is hij uitermate gastvrij en opgewekt. Een schaal koeken van het huis en een zevende enthousiaste gesprekspartner maken de koffie tot een bijzondere gelegenheid. Alle zomertochten/plannen passeren de revu zonder dat er ook maar iets concreets uit volgt. Aan alles komt een einde dus stappen wij geheel gelaafd weer op de fietsen.
Nauwelijks nog onderweg naar huis raakt Arne zijn li trapper kwijt, althans dat lijkt zo. Nadere inspectie leert dat zijn gehele linker crank aan zijn spd schoen hangt. Inbussleuteltje en poetsdoeken van Pieter doen wonderen. Kortdurend bestaat nog enige twijfel over de status van alle andere inbusboutjes van Arne’s fiets maar omdat het niet doenlijk is dat nu allemaal na te lopen is het comfortabeler er maar van uit te gaan dat het geen structureel probleem is van deze fiets.
Na dit avontuur rijden we zonder grote problemen over de noordzijde van de veluwezoom terug om uiteindelijk via Loenen weer in Dieren te geraken. Bijna in Dieren valt Arne bij een te klein stapvoets draaitje en houdt daar een gevoelige schouder aan over. Coen smoest ondertussen met Wiebe om geen opmerkingen te krijgen over het feit dat hij 2 (of was het 3) maal deze ochtend van zijn fiets viel. Uiteindelijk is iedereen rond 13.00 uur weer (bijna) veilig thuis. Een bijzondere ochtend waarvan ik blij ben dat ik hem niet heb gemist en ook nog 60 km op de teller.