Slider09
Slider08
Slider07
Slider06
Slider05
Slider04
Slider03
Slider02
Slider01
previous arrow
next arrow

Vrijdagmiddagrit van Zwift-Bello

Afgelopen vrijdagmiddag hebben we onze routine om in groepsverband te zwiften weer opgepakt.Door het prachtige weer op woensdag kon ik het niet weerstaan om weer eens “ouderwets” een tocht met de Veluwerijders mee te rijden. De groep waar ik in meereed wordt helemaal door Bello’s gedomineerd; van de 7 rijders waren er 5 Bello’s. Bovendien had Ferry een prachtige route voorbereid naar Borculo en Ruurlo.
Bij thuiskomst had ik 96,6 km op de teller staan: een serieuze rit.
Aangezien ik meestal rond een uur Zwift was ik erg benieuwd hoe ik het vol zou houden.
Het tempo lag gedurende de hele tocht rond de 30 km/h.
Gelukkig was er maar een matige zuidenwind!
Tussen de regels door merkte ik dat er enige rivaliteit tussen de hardcore Bello’s en Zwifters blijkt te bestaan.
Ik vond het woensdag heerlijk; dat kwam door het prachtige weer en de schitterende route (Ferry bedankt).
Voor vrijdag had Rijck onze Zwift-planner een workout en Vault-tocht uitgezet.
Om 16.30 uur stonden de 3 renners weer vol verwachting naast elkaar voor de start.
De workout was inspannend maar vergde niet het uiterste; desondanks lagen er heel wat zweetdruppels onder mijn fiets aan het eind van de sessie. Later zag ik pas dat ik mijn ventilator niet aan had staan.
Na de workout verzeilde we in landschap dat aanvankelijk erg droog woesteinerig was en tenslotte in een bos met torenhoge bomen.
Het bijzondere in dit bos was dat de weg hier nergens vlak was; het liep ofwel een paar procent omhoog of een paar procent omlaag. Voortdurend was er druk op de benen.
Doordat de onderlinge verschillen in vermogen tussen ons drieën klein zijn en we de concurrentie onderling goed voelen wordt ons steeds een alerte houding gepaard met een hoog vermogen opgedrongen. Hierdoor is er af en toe wat minder aandacht voor het “natuurschoon “.
Ook deze keer werd er fors doorgereden en klampten we aan elkaar.
Voortdurend werd de kop gewisseld en werd er attent gereden om uitlopers te voorkomen!
Willem is erg sterk in het winnen van sprints en bergop is Rijck bijna niet te kloppen.
Aan het eind van de rit kreeg ik te lezen dat mijn FTP van 202 naar 209 was gestegen.
FTP staat voor Functional Threshold Power maar wordt door sommigen ook Feel The Pain genoemd.
De weersverwachtingen zijn de komende tijd zodanig dat ik nog wel even binnen blijf rijden maar zo’n tocht als afgelopen woensdag hoop ik toch snel weer te rijden.