Over een transfersom is nog niet gesproken. Ook over het salaris en bonussen dienen nog afspraken te worden gemaakt. Vandaag was het gewoon proeffietsen bij een andere ploeg.
Omdat ik niet meer mee kan met de wedstrijdjes die hardfietsende A- Bello ’s wekelijks uitvechten, is het moment gekomen om op zoek te gaan naar een andere ploeg.  Hooguit kan ik als gastfietser nog eens een keer mijn neus bij de Spar aan het A- Bello-venster steken.
Nu hebben we al sinds jaren naast de A-Bello’s ook B-Bello ’s die zich de Escargots hebben gedoopt.
Vanmorgen was voor mij  het moment daar om mij, zonder voorafgaande plichtplegingen overigens en met een hartelijk welkom, te vervoegen op de voor hen geldende startplek, zijnde de oprit van Meeuwis de Vries in Laag-Soeren ( 3 km. verder dan de Spar )
Een aangenaam begin was dat de Escargots niet starten om 8.30 maar om 9.00 uur. Dus een half uurtje langer te bedde maar dat moesten we met een thuiskomt om 13.30 uur wel bezuren.
Present waren de oud-Bello’s Meeuwis en Hessel  en zonder Bello-verleden de mannen  Gerrit,  Herman, Piet en Ton, die een jonge gastfietser meebracht. Een  clubje van 8 man waarin Bello Bouke en oud-Bello Ap ontbraken wegens andere verplichtingen.
Meeuwis stelde voor om eerst zijn nieuwe, veelkleurige borders te bekijken. Met de fiets aan de hand door het natte gras hadden we al natte voeten voordat we ook maar één trap hadden gedaan.
En de wijze waarop tot stand kwam dat we in Lobith zouden gaan koffiedrinken maar dat uiteindelijk in het Pannekoekhuys in  Hoch-Elten gingen doen, is mij niet geheel duidelijk geworden. Maar het geeft de flexibiliteit van het gezelschap aan en er lijkt ruimte te zijn voor inbreng.  
De route was wat minder scherp op het netvlies dan bij de A- Bello ’s wat zo nu en dan tot verwarring en opvolgend overleg leidde. Maar met een gangetje van zo ‘n 26 kilometer per uur geeft dat niet zoveel problemen. Ook werd er zo nu en dan een “”time-out” ingelast voor pauzes die oudere heren nodig hebben om weer verder te kunnen.
De kruissnelheid blijft fors bij die van de A-Bello ’s achter en ook het spintgeweld bij een viaduct of een plaatsnaambord en forse versnellingen op wegen die zich daarvoor lenen zijn praktijken die bij de Escargots niet aan de orde zijn. Wel heb ik zo nu en dan een Escargot achter een passerende racefietser aan zien gaan maar die kwam dan aldra op zijn schreden terug. Kopmannen zijn er ook maar ze zijn niet uitgesproken en geven er al helemaal geen snok aan als ze op kop fietsen.
Dit  alles resulteerde vandaag, waarbij de rit als rustig werd omschreven, in een gemiddelde snelheid van 24,5 km. over een afstand van 88 km.
Het koffieritueel wijkt niet af van dat van de A-Bello ‘s. Koffie met appelgebak is zondagskost  en de rekening wordt sam-sam verdeeld. De gesprekken tijdens de koffie zijn ook vergelijkbaar. Blijkbaar maakt het niet uit in welke ploeg je fietst, fietsers hebben dezelfde gespreksstof.
Ook hoef je bij de Escargots niet in te leveren op meerdaagse fietstochten. Ik kreeg spontaan de uitnodiging om volgende week mee te gaan met een meerdaagse fietstocht in de Belgische Voerstreek. Maar dat is, met de GBBT nog vers in het geheugen, meer iets voor later.   
 Ik laat een mooie club achter en denk er een mooie voor teruggevonden te hebben.
En op termijn zijn jullie allemaal welkom! 

 
2023470cookie-checkTransfer