Oef, oef, misschien wel  achterna gezeten en net ontsnapt. Maar ja wat wil je, de Indianenstam uit het Oosten met een vertakking in het Westen doet alsof het hele reservaat van Natuurmonumenten  per stalen ros mag worden bereden.  Niet alle stamleden zijn daar blij mee. Het mag niet.  Anonimiteit is dus geboden.
Zo galoppeerden vanmorgen de Vogelspotter, de Pil, de Sprinter, de Notenkraker, de Dappere Man, de Ouwe, de Blauwe Lamp, de Spin in het Web en de Goudzoeker  het indianendorp in.  Ook verschenen enkele leden van een concurrerende stam met stalen rossen op kromme poten, waaronder Rap van de Tong en zijn vriendjes.
Nadat deze van het terrein waren verjaagd nam Blauwe Lamp de voorste positie in gevolgd door een hijgende Notenkraker, de Ouwe,  die het maar net bij kon houden, en een langgerekt peloton volgers.  
Gelukkig werd de prairie verruild voor een beter begaanbare route. Zij het dat kort daarna links werd afgeslagen het Voorste Schaddeveld in en langs de wigwams van waarschijnlijk de Apaches werd gereden. De Pil, die onophoudelijk het galopperende peloton in de gaten houdt, snelde voorbij met in zijn kielzog de Vogelspotter en de Dappere Man. Richting Zuid-West terwijl  Zuid-Oost de bestemming was. Met een grote boog werd dit later gecorrigeerd.
 De Notenkraker, de Snelle Sprinter en de Ouwe namen er hun gemak van, wetende dat er nog moeilijkheden genoeg te wachten stonden. Niet zozeer het veroveren van scalps van vijandige  stammen. Maar wel zompige paden, venijnige heuveltjes en het ontlopen van de op bekeuringen uit zijnde machthebber van het natuurreservaat.  
In volle galop werd via Hagenau, de Onzalige Bossen, het Asselt  en Herikhuizen de pleisterplaats bereikt waar de stamleden  zich overgaven aan het binnenslaan van bruin water en een lekkernij bereid uit een graansoort en meegebakken vruchten.  Door zes veren op te steken werd het voorrecht van de Ouwe bepaald..  
Daarna werden de stalen rossen weer beklommen en werd de Emma Pyramide met horten en stoten bereikt. Spin in het Web moest van zijn stalen ros, de  Ouwe  raakte het halster kwijt en beiden verloren daarmee het zicht op de andere stamleden. Gelukkig stonden iets verderop de Vogelspotter en Goudzoeker te wachten en kon het gezelschap achter Blauwe Lamp aan verder. Worstelend door paden die door de machthebber zijn geblokkeerd en tot afstappen dwingen, over een prachtige zandvlakte met loslopende tamme honden, op naar de vuurtoren en vandaar verder.
Bij het bereiken van de Tunnekesweg ontstond reuring in de stam omdat Blauwe Lamp linksaf sloeg en voor de machthebber van het natuurreservaat de weg vrij was om hun inkomsten te verstevigen. Niet alle stamleden waren daar blij mee. En ja hoor, er was een val, zo denken wij, gezet op de het pad door de Imbosberg. Gelukkig werd dit tijdig opgemerkt en kon, door de teugels van de stalen rossen stevig aan te halen, het onheil worden voorkomen en werd snel rechtsomkeert gemaakt. Of de machthebber nog een poging heeft  gewaagd de stamleden  te achterhalen is onbekend. In ieder geval kon, door de stalen rossen de ruimte te geven, worden voorkomen dat deze dure tijd onwenselijke gevolgen zou krijgen.
Onderweg werd afscheid genomen van de Vogelspotter en bij de Elsberg zwaaiden de Goudzoeker en de Ouwe af naar hun respectieve wigwams. Omdat er geen rooksignalen zijn waargenomen die het tegendeel aangeven mag worden aangenomen dat het met de andere stamleden goed is afgelopen en hun stalen rossen gepoetst en wel staan te wachten op de volgende rit.
Die dan, zo vinden de Pil en de Spin in het Web, voor de pleisterplaats in het wild en daarna over toegestane routes zou moeten gaan. Of iedereen zich daarin kan vinden is een vraag die volgende week zondag bij aankomst in het indianendorp beantwoord zal moeten worden.  
 
2024500cookie-checkOef, oef