Hoewel de zomertijd is ingegaan, toch wat eerder wakker. Nerveus voor de eerste Bello-wegrit van 2014. De berichten op de site en via email hebben gezorgd voor enige bezorgdheid over het wel en wee in de groep; gaan we richting los zand en solorijden?
Het eerste teken bij de Spar is goed: 13 Bello’s staan tiptop klaar, hoewel de één het zomertenue aan heeft en de ander de winteruitrusting. Arne bleek op de hoogte van de twee ontbrekende Bello’s en had twee vrienden uit Langerak en omgeving uitgenodigd om van de Bello-sfeer te proeven zodat opnieuw sprake was van een echt peloton, vijftien man!
Direct bij de start bleek dat het nog wel goed zit met Bello; een van de Langerakkers is zijn fietsschoenen vergeten en Roel heeft de oplossing. Zonder enig noemenswaardig tijdverlies gaan we via het zeer lommerrijke en schone Eerbeekse Wilhelminapark op weg naar Laren. Typisch Bello zijn er enkelen die dit niet meekrijgen zodat zij de sprint naar het koffieadres 15 km van te voren starten.  Onnodig te melden dat zij als 14e en 15e binnen komen.
Nieuw achterin het peloton is mijn mederijder Coen, in plaats van op kop te rijden (respectievelijk te sleuren) wisselt hij nu de nodige informatie met mij uit. Schijnbaar hebben Maarten en Ruud (die leest trouwens sowieso geen mails) en ook Pieter de mail van Fred al weer vergeten, want door hen wordt wel stevig doorgereden. Het sein van Coen dat hij moet plassen, wordt aangegrepen om op het IJsseltraject naar Deventer voluit te gaan, sommigen met het hiervoor gemelde idee dat zij zo dadelijk in Deventer op de markt hun koffie krijgen.  Hergroepering vindt plaats op de brug waarna redelijk netjes via Epse naar Harfsen wordt gereden. Daar wordt het fietspad naar Laren genegeerd en pakt het complete peloton de strakke rijbaan voor de auto’s. Met wisselende snelheden en groepssamenstellingen wordt dit parcours afgelegd. De Langerakkers laten zich goed van voren zien, maar de Bello’s pakken de plaatsen één tot en met vier in de eindsprint (mede op basis van een kennisvoorsprong over de daadwerkelijke plaats van de meet in Laren).
Typisch Bello is ook dat we van de Herbergierster op ons donder krijgen omdat we het terras verbouwen; deemoedig wordt een en ander weer hersteld. Later zal zij wraak nemen. Maarten meldt dat hij jarig is en graag trakteert. Lekker buiten, met een mild zonnetje en appelgebak en  een flink aantal krentenwegges in de hand wordt Maarten vanouds eenstemmig toegezongen voor zijn 52e verjaardag.  Normaliter schrijf ik hier “Dank Maarten”, maar bij het afrekenen is iets niet helemaal goed gegaan (de zoete wraak?). Omdat dit keer ik niet oplette, kan ik alleen melden dat het volgende week wordt opgelost. Overigens: Maarten, van harte en Dank!
Via Lochem rijden we binnendoor (onder meer over de Oude Lochemseweg) richting Zutphen. Beschaafd tempo zodat genieten van de mooie omgeving goed mogelijk is. In Zutphen gaat het tempo weer hoog zodat ik achterin het peloton alleen Ferry de schoonheid van mijn geboortehuis (Rijkenhage 10) kan tonen.  Via De Hoven rijden we binnendoor naar Broek waarna bij het kanaal de groep splitst. Half één weer binnen, rond de 85 km op de teller en een gemiddelde van 31 km/per uur.
Conclusie: Aart, Ferry, Pieter, Willem, Roel, Maarten, Ton, Ruud, Arre, Arne, Coen en Wiebe zijn als vanouds bezig geweest, dus voor niks bezorgd geweest. Het komt vanzelf goed!
 
2025260cookie-checkHoewel de