Jaaahhh, het was weer zover vrijdag.
Een nieuw avontuur op Schiermonnikoog lag in het verschiet.
Pieter, Wiebe, Bauke, Rocus, Meindert, nieuwkomer en gastrijder Marinus en ondergetekende namen hun intrek in het vertrouwde appartement op de tweede verdieping van Vitamaris. 
De vrijdag hebben bovengenoemde heren ‘s middags nog een rondje gefietst en ik voegde mij daar aan het eind van de middag bij.
Toen we uiteindelijk goed en wel geinstalleerd waren en ieder zijn plekje op de bank ingenomen had, werd het thema van dit weekend me al snel duidelijk: ‘Lyste Frans’ uit Zwaagwesteinde, bekend van Man Bijt Hond werd veelvuldig geciteerd en geimiteerd. 
De ‘verrekkelingen’ zouden er het hele weekend mee doorgaan, niet in het minst aangemoedigd door de schrijver van dit epistel.
Het ritueel ‘s avonds bij Hotel vd Werff was weer als vanouds, het menu op de kaart idem dito en voldaan zochten we rond elven Vitamaris op om nog even het schaatsen uit Calgary te bekijken.
De volgende dag vertrokken we rond tienen met goedlopende MTB’s om via de Berkenplas richting de Marlijn het strand op te zoeken.
De storm van maandag 28 oktober had flink huisgehouden en op Schier zijn zo’n 1000! bomen gesneuveld. 
Als door een wonder was uitspanning de Berkenplas niet geraakt door de vele omgevallen dennen.
Het strand was vergeleken met vorig jaar redelijk hard en voor de wind bereikten we zeer snel het einde van de wereld.
Uiteraard werd besloten via de luwte de weg terug te vervolgen. Dat pad staat altijd onder water en het is flink ploegen, maar de weergoden waren ons die zaterdag bijzonder goed gezind. Een enorm buiencomplex trok met de rand langs het strand en wij bleven dit jaar praktisch droog,de vele hazen overigens ook
Sjappoo voor Bauke die wederom de barre tocht richting Marlijn tot een goed einde bracht. De koffie met warme wafels smaakte uitstekend!
Het tochtje werd afgerond met een ritje via de eendenkooi van Talsma, waar we volgend jaar een bezoek aan gaan brengen, is het voornemen. De sauna en het turkse stoombad deden de spieren ontspannen en de ogen even sluiten.
De zaterdagavond werd afgesloten met de aloude wildkaart bij vd Werff waar de obers al jaren werken en dit zo te zien nog jaren zullen blijven doen, een bijzonder gezelschap…
Zondag was een fraaie dag, we weken af van het fietsprotocol en werden verwelkomd door Jan Harthoorn, de plaatselijke boswachter, waar ik afgelopen zomer een dagje mee had doorgebracht op het vogeleiland Griend en derhalve een excursie kon regelen.
Hij heeft ons rondgeleid over het eiland en had alle tijd voor ons. Al wandelend kwamen langs de verschillende beheersgebieden van Natuurmonumenten. Het geheel werd afgewisseld door mooie eilandverhalen en een kop koffie met gevuld speculaas bij Marlijn. Om half drie waren we pas terug bij het appartement. Dat betekende een voorbereiding op het naderende afscheid, hetgeen met een kop erwtensoep op de boot bekrachtigd werd.
Het was weer een geweldig weekend, een traditie die wat mij betreft nog jaren mag duren.
Volgend jaar naar het bunkermuseum en de eendenkooi, maar niet voordat er weer een bar tochtje naar de punt geweest is.
Pieter bedankt dat we weer mochten beschikken over je geweldige locatie en we kunnen  opgeladen het winterseizoen in.
Fantastisch!…..alleen die verrekte rotgeiten….
Tot bij Bakker Vorden!

VDB


 
2025500cookie-checkJaaahhh, h