Een geheel andere rol voor mij vandaag dan die van mountainbiker. Vandaag was de van der Waalslaan in Dieren, met Pia als uitbater, het koffieadres van de Bello ’s die zoals gebruikelijk op zondagmorgen om 9.00 uur vanaf de Spar op de mountainbike het bos intrekken.
Vanwaar deze move? Wel, sommigen weten het en anderen zijn (nog)niet of slechts ten dele geïnformeerd, maar het volgende is het geval. Op 25 januari ben ik tijdens een met Ruud geschaatste toertocht in de kop van Overijssel ongelukkig op mijn hand ten val gekomen. Op 28 januari heb ik het advies van de dokter opgevolgd om toch maar even een foto te laten nemen. Daaruit bleek dat 3 middenhandsbeentjes ( 3,4 en 5 ) van mijn linkerhand waren gebroken. Vandaar dat ik vanaf dat moment, en zoals het er nu uitziet tot 27 februari, met mij hand in het gips zit. Schaatsen en mountainbiken is er niet meer bij dit seizoen. Ik richt mij dan ook nu maar op het raceseizoen.
Maar ja, de tijd loopt door en zo werd het 5 februari, de dag waarop ik mijn 72ste verjaardag mocht vieren. Gebruikelijk is dat de zondag daarop de koffie voor rekening van de jarige komt maar dat ging in mijn geval dus niet lukken.
Vandaar zaterdagavond Rocus gebeld en gevraagd of hij de Bello ’s die vanmorgen aanwezig zouden zijn wilde voorstellen de koffie met appelgebak in de v.d. Waalslaan te gebruiken. Rocus ging accoord en wij spraken af dat hij mij om 9.00 uur zou bellen of op het aanbod werd ingegaan, hoe laat de Bello ’s zouden arriveren en met hoeveel. Gelet op de toen nog goede weer- en terreinomstandigheden werden veel Bello ’s verwacht en extra stoelen klaar gezet.
Maar hoe anders was het vanmorgen. Er lag een flink pak sneeuw dat slechts door 2 Bello’s werd getrotseerd, namelijk door Rocus en Pieter. Dat belde Rocus om 9.00 uur door en ook dat ze om 11.00 uur voor de koffie zouden arriveren. De extra stoelen konden worden opgeruimd.
Om 11.30 uur kwamen de heren met besneeuwde fietsen en koude handen en voeten de van der Waalslaan inrijden. Onverschrokken waren ze door de prachtig besneeuwde bossen gefietst en toen ze arriveerden hadden ze toch maar eventjes 40 km. afgelegd. Chapeau!
We hebben gezellig koffie gedronken, over alles en nog wat gesproken en om goed 12.00 uur gingen de twee mannen huiswaarts. Mijn vraag of er ook gedobbeld was voor het schrijven van het verslag was natuurlijk volkomen ten onrechte. Dat hoop ik bij deze goed te maken.
Ik tel af tot eind februari en hoop aan het begin van het raceseizoen weer aan te kunnen haken. 
 
2026200cookie-check  Ee