Zaterdagavond; rondje Ellecom gewandeld, veel sneeuw al verdwenen, het begint zachtjes te regenen. Ik ga morgen fietsen, aangezien ik helaas niet kan schaatsen en al 3 weken  niet heb gefietst, verlang ik onderhand weer eens naar een mooie tocht.
Om 9 uur  ‘s avonds kijk ik naar buiten en dikke sneeuwvlokken dwarrelen naar beneden, wel mooi, maar vind ik dat morgenvroeg ook nog?
Zondagmorgen: op tijd eruit, het bed is toch wel erg aantrekkelijk, toch maar gaan, eens kijken of er ook zo in de Lindelaan wordt gedacht, helaas niet, ben ik dan de enige dwaas? Op naar de Spar.
Om 1 minuut over negen komt zowaar Coen aan gefietst, gelukkig: ik ben dus niet de enige malloot.
Coen had herten gesignaleerd aan de rand van het bos, richting de Carolinaberg, dus wij maar eens die kant op, helaas geen hert meer te bespeuren, maar wel zwaar besneeuwde bospaden, op de top van de Carolinaberg staan 3 mannen ons aan te staren met een blik van: die zijn gek!
Vervolgens de Lange Juffer naar beneden en toen via een lang pad naar de Willemsberg, maar sjonge sjonge wat is dat fietsen in die papsneeuw heftig. Ook alle paden lijken op elkaar en een mountainbike route volgen is ook niet te doen, diverse keren moeten we een stukje lopen, ook al denk je te kunnen fietsen, het is slippen en ploeteren en vooral proberen niet te vallen.
Op een gegeven moment had Coen iets van: ik heb het wel gezien!! dit is geen pretje, ik stelde voor om maar eens koffie te gaan drinken in Ellecom en zo was het vandaag een korte rit van ruim 1,5 uur, desondanks was het wel erg mooi en bijzonder rustig op deze vroege ochtend.
Ik ben benieuwd hoe het volgende week zal zijn, als de dooi doorzet, zal het zeker niet eenvoudiger zijn!
2028770cookie-check  Za