Vandaag op pad zonder bidon. Is dat nu wel verstandig? De eerste tocht in het bos zal toch wel kalm aangaan. En anders zijn er altijd wel kleine plaspauzes waardoor het tempo wat lager ligt. Helaas. Gesterkt door de gezellige en zeer besluitrijke jaarvergadering in het genoeglijke Baakse conferentieoord, staan Pieter, Ferry, Rocus, Ruud, Coen en de 1 minuut te laat verschijnende Wiebe deze ochtend klaar bij de Spar voor de start van het ATB-seizoen. Wegrestaurant Mendel wordt geselecteerd (of was het nou Victoria, het eerste uur fietste ik met de verwachting aldaar uit te komen) en Ruud verklaart zich bereid om de weg te wijzen. Ruud heeft er zin in en loodst ons in een redelijk rechte lijn maar wel slingerend via allerlei niet gebruikelijke wegen richting pauzeadres. Zo gaan we op de Zilvensche Heide niet naar ons vaste uitzichtpunt, maar duiken het Loenensche Bos in, zodat we de Groenendaalse weg oversteken rechts langs het Ereveld. Onder het klokgelui van de Loenense kerk slingeren we verder door het Loenerveld en via de spreng en de Reeenberg komen we in de buurt van de A50. Geen stop meegemaakt, op 1 filosofische pauze na bij een knus vennetje waar zes man naar een plasje water staan te staren. Gelukkig stuiven we snel door naar de koffie. Afgezien van 1 net vertrekkende truckchauffeur, zijn wij om 10.10 uur de eerste gasten. Niet veel later meldt Bert zich, en ook Bello C, Marius en Fred B komen voor de Mendelse koffie. Ook de Bello-pauze wordt gewijd aan de kredietcrises. Enkele belloleden gaan waarschijnlijk iets later met pensioen als de beurzen niet meer aantrekken, andere leden leren dat beleggen (bijvoorbeeld in Fortis!) soms net een casino lijkt. Warm appelgebak met stevige slagroom biedt echter troost. En extra energie, want Ruud gooit het tempo na de pauze nog iets omhoog. Hierdoor kunnen we niet volledig genieten van de mooie lussen die we rijden op de Ramenberg en de Loenermark. Daarna is Ruud de weg kwijt want hij vervolgt de route alleen nog maar over ruiterpaden. Eindelijk kunnen we klagen, door de inmiddels optredende vermoeidheid wordt het sturen lastiger. De schrijver lukt het om een salto voorover te maken. Gelukkig bij een zeer lage snelheid waardoor alleen het moreel geknakt wordt. Daarna komt al snel de aftakking Eerbeek-Zuid in beeld, zodat nog voor twaalf uur, maar wel met 42 km op de teller, de echte zondagsrust kan beginnen. Een mooie, herkenbare start van het ATB-seizoen, veel smerigheid onderweg, een beul die een deel van de rest stevig laat afzien en weer een lekker stukje appelgebak. Alleen, waar zijn de plaspauzes gebleven? 20297700cookie-checkVandaag opno