Vandaag dissident gereden ivm beslommeringen op zondag. Toch even verslag om niet de verdenking op ons te laden stiekem te trainen. Op zaterdagmiddag dus een rondje om nog sterker te worden (waarom zou je anders fietsen, toch?). Daarom rijden Maarten en ondergetekende tegen de wind in naar het westen. Zodra we langs de IJssel rijden zet M. er al de sokken in. Bij de A. Sacharowbrug vraagt hij mij vriendelijk toestemming om wat harder naar boven te mogen. Wie ben ik om dat te weigeren. De stelregel om altijd in eigen te tempo te klimmen voorkomt dat mijn moraal zo ver zakt dat ik omkeer. Bij de klinkertjes op weg naar de dijk door Arnhem Zuid zijn we weer verenigd. Ook op de dijk naar Renkum is harder beter; Maarten voorop en ik in zijn wiel met rond de 33. De brug over richting kasteel Doorwerth. Op de Italiaanse weg doe ik nog een manmoedige poging mij terug te vechten maar ook daar zit M. bovenaan een tiental meters voor me. In Oosterbeek weer naar beneden en langs de Rijn weer terug richting Renkum. Daarvoor omhoog en vervolgens naar Bennekom via Wageningen hoog. Een lekke band geeft ons beiden gelegenheid om gelegitimeerd op adem te komen. Van Bennekom naar Ede en dan door Ede (wat een stoplichten!) naar het noorden. Daar naar rechts en over de Ginkelse heide weer terug. Nu gaan de benen van M. toch (en dat stemt mij tevreden, immers geen beter vermaak dan leedvermaak) ook wat minder zodat we op dit deel van de tocht weer meer dan aan elkaar gewaagd zijn. Via west end en de koningsweg over de A50 naar de brandtoren, waarbij het tempo wat wordt aangepast. Bij het laatste klimmetje zorg ik dat de stand italiaanse weg/rozendaalseveld weer op 1-1 komt. Daarna samen rustig de Posbank af. Uiteindelijk 91 km met ruim 27 gemiddeld. Natuurlijk valt dat dan weer wat tegen allemaal en staat het in geen verhouding tot onze inspanning. We hebben dus weer prima getraind!
2030040cookie-checkVandaag di