Tilff-Werbomont-Wanne-Tilff: We hebben met 8 man aan Tilff-Bastogne-Tilff deel genomen. Wiebe had voor ons een uitstekend hotelletje geregeld in Eijsden. Op zo?n mooie warme voorjaarsdag is het dan goed toeven op een terras in Eijsden. Met 1 dubbele Grimbergen teveel lagen we toch nog op tijd in bed. Na een uitstekend ontbijt vertrokken we de volgende morgen in twee groepen naar Tilff. Bouke had al in een vroeg stadium laten weten te kiezen voor de verkorte versie van deze tocht. Weliswaar maar 120 km in plaats van de volle 220 km, maar toch met 2270 hoogtemeters (de hele tocht heeft er ca 3800). In de ingekorte versie zitten alle bekende heuvels als Dolembreux, Wanne, Haute-Lev?e, Rosier en Redoute. Rocus zag ook al snel het aantrekkelijke van deze versie in en mede op advies van mijn fysio heb ik me (geheel naar tevredenheid) bij deze mannen aangesloten. Bleef een groep van 5 man over voor de lange tocht: Wiebe, Roel, Arre, Frank en gast Ton. Bouke reed een zeer sterke tocht en voelde zich volkomen in zijn element. Ook op de Redoute gaf hij geen krimp en fietste deze ‘Highway to Hell’ aan ??n stuk in zijn eigen tempo naar boven. (deze Engelstalige term is niet van mij, maar ik pikte deze op uit een conversatie tijdens de beklimming). Rocus had er meer moeite mee en was duidelijk niet geheel tevreden over zijn conditie. Tja, net terug van vakantie: wat wil je dan! We zijn gestart om 07:50. Tot aan de Wanne zijn we zoveel mogelijk bij elkaar gebleven. Elk uur stopten we even om mij de gelegenheid te geven mijn therapeutische oefeningen te doen. In een lange klim voor de Wanne raakte we Bouke kwijt, maar met behulp van onze gee-es-emmetjes vonden we elkaar boven op de Wanne weer terug. Deze Wanne en alle volgende bekende pukkels hebben we ieder in ons eigen tempo gefietst. Doordat ik een wat hoger tempo had ?n geen pijn in mijn knie kreeg had ik steeds ook weer voldoende tijd om strekoefeningen te doen voordat de laatste boven was. Om 15:50 waren we weer terug in Tilff net voordat de regen begon. Omdat we een telefoontje kregen, dat Frank ziek was geworden en graag in Stavelot opgehaald wilde worden, vertrokken Rocus en ik meteen na de aankomst voor een ?reddingsactie?. Gelukkig bleek Frank weer goed hersteld en konden we met een gerust hart hem met de fiets en al weer in Tilff afzetten. Even later kwamen ook de overig vier 220 km rijders weer in Tilff aan. In het hotel konden we heerlijk douchen en werd er voor ons een prima soepje en dito schnitzel opgediend. Tegen middernacht waren we allemaal weer heelhuids thuis. De zwaarte van de tocht zoals ik hem gereden heb krijgt 50 punten, tegenover de 62 voor de Amstel-Gold (uitgangspunt: Marmotte = 100 punten). Met nog ??n maand te gaan voor de Marmotte zijn Roel en Wiebe tevreden over hun conditie. Arre heeft zijn doelstellingen bijgesteld. Frank zal ook niet geheel tevreden zijn. Voor mij geldt: als het herstel zich doorzet moet deelname weer mogelijk zijn en is uitrijden mijn doelstelling. Anderhalve maand geleden had ik nog een doelstelling die gericht was op training voor een mooie finishtijd. In de afgelopen maand was deelname een vraagteken geworden. Het lijkt erop, dat de gevoelens wat positiever gestemd mogen worden. De hoop is gevestigd op fysiotherapie en nog vier weken training. Hieronder volgt een uitdraai van mijn fietscomputer.
2033160cookie-checkTilff-Werb